Christian Friedrich Daniel Schubart

Christian Friedrich Daniel Schubart
	; Portret Schubarta, mal. August Friedrich Oelenhainz
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1739 ; Obersontheim
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	10 października 1791 ; Stuttgart
Instrumenty	organy, klawesyn
Gatunki	muzyka poważna, muzyka klasycyzmu
Zawód	poeta, kompozytor, dziennikarz
	Multimedia w Wikimedia Commons

Christian Friedrich Daniel Schubart (ur. 24 marca 1739 w Obersontheim, zm. 10 października 1791 w Stuttgarcie^[1]^[2]^[3]^[4]) – niemiecki poeta, kompozytor, dziennikarz.

Życiorys

Już jako dziecko przejawiał talenty muzyczne i poetyckie^[1]. Kształcił się w Nördlingen i Norymberdze, muzyki uczył się u swojego ojca oraz u Georga Wilhelma Grubera^[1]^[4]. Zgodnie z wolą rodziców studiował teologię na Uniwersytecie w Erlangen (1758–1760), jednak studiów nie ukończył^[1]^[2]. W latach 1763–1769 pełnił funkcję organisty w Geisslingen, następnie w latach 1769–1773 był organistą, klawesynistą i nauczycielem muzyki na dworze księcia wirtemberskiego w Ludwigsburgu^[1]^[2]. W 1773 roku został wygnany z Wirtembergii pod zarzutem rozwiązłego stylu życia^[3]^[4]. Od 1774 roku wydawał w Augsburgu, a od 1775 roku w Ulm czasopismo Deutsche Chronik, poświęcone tematyce muzycznej, literackiej i politycznej, na łamach którego publikował własne wiersze, anegdoty i polemiki społeczne^[1]^[2]. Krytykował Kościół katolicki oraz monarchię^[4]. W 1777 roku został uwięziony z rozkazu księcia Karola Eugeniusza i spędził 10 lat w twierdzy Hohenasperg^[1]^[2]^[3]. Podczas uwięzienia pisał i komponował^[1], jako więzień z Hohenasperg stał się symbolem walki z tyranią^[2]. Po zwolnieniu z twierdzy został nadwornym poetą księcia Wirtembergii^[3]^[4], redagował też czasopisma Vaterlandchronik (1788–1789) i Chronik (1790–1791)^[2].

Twórczość

Należał do czołowych poetów okresu Sturm und Drang^[2]. Był autorem popularnych pieśni, w większości pisanych do własnych tekstów^[1]^[2]^[4]. Po wiersze Schubarta sięgali później także inni kompozytorzy, w tym m.in. Franz Schubert (Die Forelle i An mein Klavier)^[1]^[4]. Pieśni Schubarta, inspirowane twórczością ludową i utrzymane w formie zwrotkowej, opowiadają o życiu chłopów, rzemieślników i żołnierzy. Przeciwstawiając się modnemu wówczas stylowi galant, stanowią już zapowiedź romantyzmu^[2].

Był autorem napisanej podczas pobytu w twierdzy autobiografii Leben und Gesinnungen, von ihm selbst im Kerker aufgesetzt (wyd. Stuttgart 1791–1793) oraz traktatu Ideen zu einer Ästhetik der Tonkunst (wyd. Wiedeń 1806)^[1]^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3215. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 140–141. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 510–511. ISBN 978-0-8108-7183-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 807. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

Christian Friedrich Daniel Schubart – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[baker-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3215. ISBN 0-02-865530-3.

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 140–141. ISBN 978-83-224-0865-0.

[boer-3] Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 510–511. ISBN 978-0-8108-7183-0.

[harvard-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 807. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]

[4]