Christian Radich (1937)
| |
| Bandera | |
|---|---|
| Znak wywoławczy |
L J L M |
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Materiał | |
| Historia | |
| Stocznia |
A/S Framnaes Mek. Versted, Sandefjord, Norwegia |
| Data budowy | |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi |
115 |
| Długość całkowita (L) |
74,5 m |
| Długość linii wodnej |
53 m |
| Długość po pokładzie |
59 m |
| Szerokość (B) |
13,7 m |
| Zanurzenie (D) |
4,9 m |
| Pojemność |
676 BRT / 207 NRT RT |
| Ożaglowanie | |
| Typ ożaglowania | |
| Liczba żagli |
27 |
| Powierzchnia ożaglowania |
1234 m² |
| Wysokość masztów |
44 |
| Liczba masztów |
3 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
Caterpillar Diesel |
| Moc silnika |
850 KM |
| Prędkość maks. |
17 / 8 w. |
SV Christian Radich – stalowa trzymasztowa fregata, bandery norweskiej, port macierzysty Oslo.
Historia i rejsy[edytuj | edytuj kod]
Jednostka została zbudowana pod koniec lat 30. XX w. jako szkolny żaglowiec Norweskiej Marynarki Handlowej. Konstruktorem był kpt. Christian Blom, dyrektor Marinens Hovedverft. Imię nadano mu na cześć norweskiego kupca-żeglarza Christiana Radicha (1822–1898), który w swym testamencie zapisał fundusze na budowę statku szkolnego. Jednostka wyruszyła w dziewiczy rejs 17 czerwca 1937 roku na Orkady i dalej do Leith (Szkocja), Sztokholmu, Helsinek (Finlandia) i Karlskrony.
W 1939 roku fregata pokonała Atlantyk, 14 września osiągając Nowy Jork. W okresie II wojny światowej statek pełnił rolę hulka przeznaczonego dla załóg okrętów podwodnych. W 1940 roku został zajęty przez niemiecką Kriegsmarine. W 1945 roku w trakcie bombardowania zatonął przy nabrzeżu portowym we Flensburgu. Po wojnie został wydobyty i odrestaurowany, a w 1947 roku powrócił do Norwegii.
Fregata stała się znana z filmu pt. „Windjammer” (1958), gdzie zagrała główną rolę. Od 1956 roku regularnie uczestniczy w zlotach Tall Ships' Races i jest jego kilkukrotnym zwycięzcą. Obecnie koszty jego utrzymania ponoszą szkoła morska w Oslo i Towarzystwo Przyjaciół Christiana Radicha.
- IMO numer – 5071729
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Żeglarstwa. Jacek Czajewski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 34. ISBN 83-01-11914-4. (pol.).