Chrząstka Meckela
Chrząstka Meckela, chrząstka żuchwowa (łac. cartilago Meckel) – chrząstka brzuszna (dolna) pierwszego łuku skrzelowego kręgowców[1][2][3][4], stanowiąca szynę kierunkową dla procesu kostnienia żuchwy. U większości kręgowców występuje tylko w życiu płodowym[3][5], u osobników dorosłych zwykle szczątkowa, u ssaków całkiem zanika[3].
Z chrząstki tej u człowieka powstają: kostne części okolicy bródki, młoteczek i jedno z jego więzadeł, kowadełko, kolec dolny kości klinowej oraz więzadło klinowo-żuchwowe[6].
Jej nazwa pochodzi od Johanna Friedricha Meckela[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janina Orska, Czaszka, [w:] Henryk Szarski (red.), Anatomia porównawcza kręgowców. Część pierwsza, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 229, ISBN 83-01-02274-4.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 382, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 86, ISBN 978-83-01-16530-7.
- ↑ a b Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 66.
- ↑ Encyklopedia Powszechna. T. 3. M–R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 72.
- ↑ Zarys współczesnej ortodoncji. Irena Karłowska (red. nauk.). Warszawa: PZWL, 2016, s. 7–8. ISBN 978-83-200-5221-3.