Cieplice (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cieplice
gmina wiejska
1940–1944[1]
Państwo

 Generalne Gubernatorstwo

Dystrykt

lubelski

Powiat

biłgorajski

Siedziba

Cieplice

Populacja (1943)
• liczba ludności


9059

Szczegółowy podział administracyjny (1943)
Liczba gromad

9

brak współrzędnych

Gmina Cieplice – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1940–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy były Cieplice.

Gmina Cieplice powstała z:

Obszary te należały przed wojną do powiatu jarosławskiego[2];. Jednostkę przyłączono 1 stycznia 1940 do zwiększonego terytorialnie powiatu biłgorajskiego (Kreishauptmannschaft Bilgoraj), należącego wówczas do dystryktu lubelskiego Generalnego Gubernatorstwa. Pozostałe części gmin Adamówka i Sieniawa (z m.in. Sieniawą) weszły w skład Kreishauptmannschaft Jaroslau w dystrykcie krakowskim, natomiast okrojone gminy Dzików Stary i Kuryłówka znalazły się również w powiecie biłgorajskim w dystrykcie lubelskim (choć zachodnią część gminy Kuryłówka przekształcono w gminę Leżajsk w dystrycie krakowskim w GG[3].

W skład gminy wchodziły miejscowości: Adamówka, Cieplice, Dąbrowica, Dobcza, Krasne, Pawłowa, Piskorowice, Rudka i Słoboda[4].

22 sierpnia 1944 podział administracyjny Polski został odtworzony według stanu z 1939, tak więc gmina Cieplice została zniesiona[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]