Cieszyn (województwo zachodniopomorskie)
54°10′13″N 16°03′10″E/54,170278 16,052778| wieś | |
 Świetlica wiejska w Cieszynie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) |
100 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
76-039[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKO |
| SIMC |
0303686 |
Położenie na mapie gminy Biesiekierz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego  | |
| 54°10′13″N 16°03′10″E/54,170278 16,052778[1]
| |
Cieszyn (do 1945 r. niem. Tessin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Biesiekierz. Położone między Parnowskim Jeziorem a wzniesieniem Kikut.
Według danych z 31 grudnia 2005 r. wieś miała 100 mieszkańców[3].
We wsi znajduje się zespół dworsko-parkowy, na który składa się wybudowany w 1900, dwór otoczony parkiem krajobrazowym z II połowy XIX w. o powierzchni 1,2 ha, przylegającym bezpośrednio do Parnowskiego Jeziora, będącego rezerwatem ptactwa (łabędź niemy).
W pewnym oddaleniu od dworu znajduje się kościół gotycki z XIV w. (Kościół w Cieszynie), przebudowany w wieku XIX w. Czas budowy świątyni świadczy o średniowieczny rodowodzie wsi. Obecnie z kościoła pozostała obronna wieża, w której urządzono kaplicę; natomiast reszta świątyni to ruiny[4].
Dokumenty z tego okresu mówią o Cieszynie jako o lennie należącym po połowie do rodu von Münchow i rodu von Heidebreck[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17701
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 169 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Plan rozwoju lokalnego gminy Biesiekierz na lata 2007–2013. 2006-10, s. 9
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 219-220, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, str.22, ISBN 83-7263-900-0
