Cissus hypoglauca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cissus hypoglauca
Ilustracja
Młody pęd Cissus hypoglauca
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

winoroślowce

Rodzina

winoroślowate

Rodzaj

cissus

Gatunek

Cissus hypoglauca

Nazwa systematyczna
Cissus hypoglauca A.Gray
United States Exploring Expedition (Wilkes Expedition) Botany. Phanerogamia 1 1854[3]
Synonimy
  • Vitis hypoglauca (A.Gray) F.Muell.
  • Cissus australasica F.Muell.
  • Nothocissus hypoglauca (A.Gray) Latiff[4]

Cissus hypoglaucaaustralijski gatunek rośliny z rodziny winoroślowatych (Vitaceae). W naturze występuje w wilgotnych lasach deszczowych wschodniego wybrzeża Australii, od wschodniej Wiktorii i Nowej Południowej Walii po północno-wschodnie regiony Queenslandu. W środowisku dla siebie odpowiednio wilgotnym jest rośliną pospolitą[5]. Nazwa łacińska rośliny pochodzi od właściwości tego pnącza, którego pędy pocięte na kawałki puszczają dużą ilość wodnistego soku, zdatnego do picia[6].

Dojrzewające owoce
Młode, czerwone liście

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pędy są długie i drewniejące, wspinają się na drzewa i inne podpory, lub płożą po ziemi. Nie potrzebują dużo światła dobrze rosnąc nawet w gęstym cieniu lasu, ale w miejscach jasnych polan (np. powstałych w lesie po huraganie) potrafią całkowicie pokryć całą dostępną powierzchnię gruntu[6]. Liście są dłoniasto palczaste, zazwyczaj pięciodzielne, o owalnych, gładkich lub lekko piłkowanych blaszkach liściowych. Pojedyncze listki mają 3–15 cm długości i 1,5–4 cm szerokości[7]. Młode liście u szczytu pędu mają czerwonawy odcień i są od spodu lekko owłosione. Naprzeciw każdego liścia na łodydze wyrasta para wąsów czepnych. Kwiaty są żółte lub żółto-zielone, drobne, zebrane w spore grona[7]. Owocuje obficie. Dojrzałe jagody są koloru fioletowo-niebieskiego. Owoce są jadalne, soczyste, choć nieco cierpkie w smaku. Są pożywieniem dla licznych gatunków ptaków[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Należy do rodzaju cissus (Cissus, Linnaeus) w obrębie rodziny winoroślowatych (Vitaceae, Juss.), należącej do rzędu winoroslowców (Vitales, Reveal) w klasie okrytonasiennych (Magnoliophyta, Cronquist, Takht. & Zimmerm. ex Reveal 1996)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-01-31] (ang.).
  3. Cissus hypoglauca w: International Plant Names Index. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  4. Cissus hypoglauca w: Australian Plant Name Index. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  5. a b Cissus hypoglauca w: A View from Yallaroo. [dostęp 2012-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 sierpnia 2011)]. (ang.).
  6. a b Cissus w: Survival and Self Sufficiency. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  7. a b Cissus hypoglauca w: PlantNET. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  8. National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).