Citroën GS
| ||
 Citroën GS Pallas | ||
| Producent | Citroën | |
| Projektant | Robert Opron | |
| Zaprezentowany | 1970 | |
| Okres produkcji | 1970–1986 | |
| Miejsce produkcji |  Rennes (Bretania) Arica Dżakarta Mangualde Vigo Port Elizabeth Bangkok Koper (Słowenia) Mutare
| |
| Poprzednik | Citroën Ami | |
| Następca | Citroën BX Citroën ZX | |
| Dane techniczne | ||
| Segment | C | |
| Typy nadwozia | 4-drzwiowy fastback 5-drzwiowy hatchback 3- i 5-drzwiowe kombi | |
| Silniki | B4 1015 cm³ B4 1129 cm³ B4 1299 cm³, 48 kW (65 KM) R4 1222 cm³ W 995 cm³, 78,7 kW (107 KM) | |
| Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna 5-biegowa manualna 3-biegowa półautomatyczna: "C matic" | |
| Napęd | przedni | |
| Długość | 4120 mm 4180 mm (GSA) | |
| Szerokość | 1610 mm 1630 mm (GSA) | |
| Wysokość | 1350 mm | |
| Rozstaw osi | 2550 mm | |
| Masa własna | 920 kg (GSA) | |
| Zbiornik paliwa | 43 l 56 l (Birotor) | |
| Liczba miejsc | 5 | |
| Bagażnik | 465 l (GS) 435/766 l (GSA) | |
| Ładowność | 400 kg | |
| Dane dodatkowe | ||
| Konkurencja | Peugeot 204 Renault 16 | |
Citroën GS/GSA – samochód osobowy produkowany w latach 1970-1986 przez francuską firmę Citroën, najmniejszy model tej firmy z zawieszeniem hydropneumatycznym.
Historia modelu[edytuj | edytuj kod]
Model GS jest bezpośrednim protoplastą BX-a i późniejszej Xantii. Przedstawiony został w sierpniu 1970 roku i został uznany za "Samochód Roku 1971"[1]. Powstał jako połączenie koncepcji modeli 2CV i DS. Z DS wzięto wypróbowane hydropneumatyczne zawieszenie. W modelu GS zawieszenie składało się z:
- przód - dwa wahacze poprzeczne, górny łożyskowany na łożyskach stożkowych, dolny na wkładkach typu fluid-bloc, połączone z piastą koła dwoma przegubami kulistymi,
- tył - dwa wahacze wzdłużne wleczone, łożyskowane na łożyskach igiełkowych, siłownik zawieszenia w pozycji poziomej.
Kąt pochylenia przedniego koła (nieregulowany) 0°±1°, kąt wyprzedzenia sworznia zwrotnicy (nieregulowany) 1°15' +1°25' -1°15', zbieżność kół (zbieżne do przodu) 0...2 mm.
Silnik tego modelu to typowy, chłodzony powietrzem, boxer o 4 cylindrach położonych poziomo, dwa wałki rozrządu - po jednym dla każdej pary cylindrów - napędzane oddzielnymi paskami zębatymi. Kadłub, głowicę i cylindry wykonano ze stopów lekkich. Stosowano skrzynie cztero- i pięciobiegowe, oraz trzybiegową automatyczną. Pierwszy silnik miał pojemność 1015 cm³. Od sierpnia 1972 roku stosowano również silnik o pojemności 1222 cm³, noszący oznaczenie GS 1220. W 1977 roku zamiast silnika o pojemności 1015 cm³ zastosowano boxer o wydłużonym skoku tłoków i pojemności 1129 cm³. Jesienią 1979 w modelu GSA.X3 zastosowano silnik typu boxer o pojemności 1299 cm³ i mocy maksymalnej 48 kW (65 KM).
Od września 1973 do 1975 roku produkowano model GS Birotor wyposażony w silnik Wankla o pojemności 995 cm³ i mocy maksymalnej 78,7 kW (107 KM).
W GS połączono hydraulikę zawieszenia z hamulcami - wspólny był regulator, pompa wysokiego ciśnienia i akumulator ciśnienia. Rozwiązanie to było później stosowane m.in. w BX-ie. Był to najmniejszy samochód na świecie, który posiadał ten rodzaj zawieszenia. W jego skład wchodził:
- zbiornik płynu hydraulicznego,
- jednotłokowa pompa wysokiego ciśnienia,
- regulator ciśnienia,
- akumulator ciśnienia,
- zawór bezpieczeństwa z czujnikiem ciśnienia,
- cztery elementy hydropneumatyczne,
- korektory prześwitu w obu osiach,
- dystrybutor hamulcowy.
Deska rozdzielcza GS-a tradycyjnie dla tej marki miała jednoramienną kierownicę, oraz jako ciekawostkę - prędkościomierz, który oprócz szybkości jazdy pokazywał przewidywaną drogę hamowania. To rozwiązanie zostało zarzucone.
Model GSA wprowadzony był do produkcji w 1979 i miał on:
- inne zderzaki (z wkładką elastyczną),
- inne klosze lamp tylnych,
- zmienione klamki drzwi i wystrój zewnętrzny oraz wewnętrzny nadwozia,
- zamiast klapy bagażnika wprowadzono klapę otwieraną razem z szybą do góry (5. drzwi),
- poprawioną aerodynamikę, Cx=0,34 (wersja GSA.X3 ma Cx=0,318).
Aby obniżyć opór powietrza w wersji GSA.X3 m.in. osłonięto tarcze kół, wyprofilowane zderzaki i spoiler na tylnej ścianie nadwozia.
W ciągu pierwszych 10 lat produkcji powstało 2 miliony samochodów serii Citroën GS/GSA.
Citroën GS Pallas - tył nadwozia
Citroën GS Break - tył nadwozia
Citroën GSA Break w Cambridge
Citroën GSA X1 z 1984 roku - tył nadwozia
.jpg)
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
| Wersja | Silnik: | Układ zasilania: | Śr. × skok tłoka: | St. sprężania: | Moc maksymalna: | Maks. moment obrotowy | 0–100 km/h: | V-max: | Śr. zuż. paliwa / 100 km: |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Silniki benzynowe: | |||||||||
| GS 1015[2] | B4 1,0 l (1015 cm³), SOHC | gaźnik | 74,00 mm × 59,00 mm | 9:1 | 56 KM (41 kW) przy 6500 obr/min | 71 N•m przy 3500 obr/min | b/d | 147 km/h | 9,3 l |
| GS X[3] | B4 1,1 l (1129 cm³), SOHC | gaźnik | 74 mm × 65,6 mm | 8,2:1 | 56 KM (41 kW) przy 5750 obr/min | 79 N•m przy 3500 obr/min | 17 s | 149 km/h | 7,9 l |
| GS 1220[4] | B4 1,2 l (1222 cm³), SOHC | gaźnik | 77 mm × 65,6 mm | 8,2:1 | 60 KM (44 kW) przy 5750 obr/min | 87,2 N•m przy 3250 obr/min | 16,1 s | 151 km/h | 9,3 l |
| GSA Club[5] | B4 1,3 l (1299 cm³), SOHC | gaźnik | 79,4 mm × 65,6 mm | 8,7:1 | 65 KM (48 kW) przy 5500 obr/min | 98 N•m przy 3500 obr/min | 14,2 s | 160 km/h | 8,4 l |
| GS Birotor[6] | W2 1,0 l (995 cm³) | gaźnik | / | 9:1 | 107 KM (78,7 kW) przy 6500 obr/min | 137 N•m przy 3000 obr/min | 14,0 s | 175 km/h | 12,8 l |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Previous winners - Car of the Year 1971 (ang.). caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-15)].
- ↑ 1970 CITROEN GS 1015 technical specs and performance (ang.). automobile-catalog.com. [dostęp 2012-06-17].
- ↑ 1979 CITROEN GS X technical specs and performance (ang.). automobile-catalog.com. [dostęp 2012-06-17].
- ↑ 1972 CITROEN GS 1220 technical specs and performance (ang.). automobile-catalog.com. [dostęp 2012-06-17].
- ↑ 1979 CITROEN GSA CLUB 5-speed technical specs and performance (ang.). automobile-catalog.com. [dostęp 2012-06-17].
- ↑ 1973 CITROEN GS BIROTOR technical specs and performance (ang.). automobile-catalog.com. [dostęp 2012-06-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Podbielski, Pojazdy francuskie, Warszawa: WKiŁ, 1986 (Poznajemy Samochody Osobowe Świata), s. 69-73, ISBN 83-206-0568-7.