Civilization IV: Colonization

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Civilization IV: Colonization
Producent

Firaxis

Wydawca

2K Games

Projektant

Sid Meier

Silnik

Civilization IV

Wersja

1.01f
(Brak daty wydania) [±]

Data wydania

22 września 2008
PL: 7 listopada 2008

Gatunek

strategiczna gra turowa

Tryby gry

gra jednoosobowa i wieloosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Everyone 10+
PEGI: 12+

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, Mac OS[1]

Nośniki

CD

Strona internetowa

Civilization IV: Colonizationremake gry Colonization z 1994 r., oparty na grze Civilization IV[2]. Podobnie jak w wersji z 1994 r., gracze mają do dyspozycji cztery cywilizacje: Anglię, Francję, Hiszpanię oraz Holandię, którymi muszą skolonizować Nowy Świat. Ostatecznym celem gry jest budowa kolonii i ogłoszenie niepodległości nowego państwa[2][3][4]. Civilization IV: Colonization zostało wydane na platformę Windows w USA 22 września 2008[2][3] Premiera w Polsce odbyła się 7 listopada 2008.

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w oryginalnym Colonization, gracze muszą negocjować z tubylcami, kolonistami z innych krajów, i własnym krajem, w celu rozwijania swoich kolonii. Gracze ponadto rekrutują ojców-założycieli, którzy będą mieli wpływ na rozwój wydarzeń. Gra zawiera również tryb gry wieloosobowej[2][4] Podobnie jak w oryginalnej grze wybór nacji będzie miał znaczenie w grze. Angielscy osadnicy mają bonus imigracyjny. Francuzi mają lepsze stosunki z tubylcami. Hiszpanie mają bonus konkwistadorski[4], zaś Holendrzy mają możliwość kupna i sprzedaży dóbr i surowców w Europie po bardziej stabilnych cenach[5]. Oprócz tego każdy z ośmiu liderów ma dodatkową cechę, która wpływa na rozgrywkę[5].

Surowce[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym elementem gry jest wytwarzanie surowców oraz dóbr finalnych. Gracz może kupować i sprzedawać surowce i dobra zarówno Europie jak i tubylcom oraz innym koloniom. W grze występują następujące surowce[6] (w nawiasie oryginalna nazwa surowca):

Dobra finalne[edytuj | edytuj kod]

Z każdego surowca (poza srebrem) można wytworzyć dobra (goods)[6]:

  • Ubrania (cloth) – wytwarzane z bawełny,
  • Płaszcze (coats) – wytwarzane z futer,
  • Rum – wytwarzany z cukru,
  • Cygara (cigars) – wytwarzane z tytoniu,
  • Narzędzia (tools) – wytwarzane z rudy metalu,
  • Bronie (guns) – wytwarzana z narzędzi,
  • Konie (horses) – hodowane dzięki posiadaniu żywności,
  • Dobra handlowe (trade goods) – niewytwarzane w koloniach, można je tylko kupować i sprzedawać.

Rynki zbytu, wymiana dóbr, współpraca z Europą[edytuj | edytuj kod]

Ceny surowców i dóbr finalnych są zależne od kontrahentów. W Europie obowiązuje wyższa cena kupna dobra oraz niższa cena sprzedaży. Każda osada tubylców ogłasza jakie dobro chce nabyć w danym czasie – gwarantując na nie popyt (na ogół po korzystniejszej cenie niż ta obowiązująca w Europie). W grze niemożliwa jest wymiana barterowa, dobra muszą być kupowane za pieniądze. Ceny w Europie podczas rozgrywki mogą spadać (przy dużej podaży towaru) i wzrastać (przy dużym popycie). Gracz w Europie może handlować tylko ze swoim królestwem. Król danego państwa w trakcie gry stopniowo podnosi podatki, za każdym razem gracz może albo zaakceptować nową stawkę podatku albo ją odrzucić. Odrzucenie nowego podatku oznacza zakaz kupna i sprzedaży jednego surowca (lub dobra finalnego) na terenie Europy. Podatek odnosi się tylko do transakcji sprzedaży na terenie Europy. Poza podnoszeniem podatków król może żądać zapłaty określonych sum pieniędzy[7]. Przy każdym żądaniu gracz może albo zapłacić albo odmówić płatności (co powoduje pogorszenie stosunków z monarchą).

Rdzenni mieszkańcy[edytuj | edytuj kod]

W grze występuje osiem plemion rdzennych mieszkańców (w nawiasie nazwa oryginalna)[5]:

  1. Apacze (Apache)
  2. Arawakowie
  3. Aztekowie (Aztec)
  4. Cherokee
  5. Inkowie (Inca)
  6. Irokezi (Iroquois)
  7. Tupi

Rdzenni mieszkańcy mogą oferować kolonii dary w postaci surowców. Każda wioska specjalizuje się również w jednym z kilku podstawowych typów zawodów (np. farmer, rybak, plantator cukru). Gracz może zakładać we wioskach rdzennych mieszkańców misje chrześcijańskie, dzięki którym możliwe jest pozyskanie natywnych mieszkańców do współpracy z kolonią. Dodatkowo wioski mogą oferować (podczas pierwszego kontaktu z przedstawicielem kolonii) dary pieniężne[7]. Jeżeli gracz decyduje się na budowę osady niedaleko wiosek rdzennych mieszkańców jest proszony przez wodza o wykup ziemi[7]. Plemiona mogą również wypowiadać wojny, jak również pomóc bronić kolonię przed najazdem macierzystego państwa (w momencie ogłoszenia przez kolonię niepodległości)[7]. Nieopodal wiosek mogą się również znajdować zakopane skarby (pełniące podobną role jak chaty z Civilization IV)[7].

Silnik gry[edytuj | edytuj kod]

Gra działa na zaktualizowanej wersji silnika Civilization IV. Poprawiona została grafika, usprawniony kod oraz został przebudowany interfejs gry. W związku z tymi ulepszeniami gra wymaga kart graficznych, które obsługują shader w wersji 1.1[2][8].

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

Krytycy zwracają uwagę na następujące elementy gry:

  • Tylko jeden możliwy sposób zwycięstwa – poprzez deklarację niepodległości i obronienie kolonii[9]. W Civilization IV gracz mógł zwyciężyć na kilka sposobów (między innymi poprzez budowę stacji kosmicznej lub dominacje kulturową).
  • Możliwość gry tylko czterema państwami (Anglia, Francja, Niderlandy oraz Hiszpania)[10]. W Civilization IV[11] gracz mógł grać jedną z 18 cywilizacji.
  • Brak Portugalii, pomimo iż cywilizacja została wprowadzona w dodatku do gry Civilization IV: Beyond the Sword.
  • Brak możliwości wynalezienia nowych technologii, niezależnie od rozwoju kolonii oraz upływającego czasu gracz ma ciągle dostęp do tych samych budynków oraz jednostek[12].
  • Ograniczony czas gry.

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

Polski serwis GRY-OnLine ocenił grę na 8.5 w skali 10 punktowej[13]. Z kolei serwis Gry.wp.pl przyznał ocenę „dobrą” dając 7.2 punkty (na 10)[14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ESRB listing.
  2. a b c d e Firaxis Games Coming Soon. Firaxis Games, Inc.. [dostęp 2008-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)].
  3. a b Joe Keiser: 2K Games Revives Sid Meier’s Colonization. 9 czerwca 2008.
  4. a b c Jon Miller: Civilization IV: Colonization First Look. 26 czerwca 2008. [dostęp 2008-07-02].
  5. a b c civfanatics.com: Civilization IV: Colonization Leaders. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
  6. a b civfanatics.com: Civilization IV: Colonization Goods and Materials. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
  7. a b c d e civfanatics.com: Civilization IV: Colonization. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
  8. Tor Thorsen: Q&A: Meier on revolutionizing Colonization. 13 czerwca 2008. [dostęp 2008-06-15].
  9. gamespy.com: Sid Meier's Civilization IV: Colonization. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
  10. gamesport.com: Civilization IV: Colonization First Look. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
  11. W wersji podstawowej, bez zainstalowanych dodatków: „Warlords” i „Beyond the Sword”.
  12. CivFanatics: Civilization IV: Colonization: Info Center. [dostęp 2017-01-02]. (ang.).
  13. gry-online.pl/: Sid Meier's Civilization IV: Colonization. [dostęp 2009-08-31]. (pol.).
  14. gry.wp.pl: Sid Meier's Civilization IV: Colonization. [dostęp 2009-08-31]. (pol.).