Chrobotek Floerkego
.JPG)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
chrobotek Floerkego |
| Nazwa systematyczna | |
| Cladonia floerkeana (Fr.) Flörke De Cladonia's uit de sectie Cocciferae in België (morfologie, chemie, ecologie, sociologie, verspreiding en systematiek) 2. Ph.D. Thesis (Wilrijk): 99 (1828) | |
.JPG)
Chrobotek Floerkego (Cladonia floerkeana (Fr.) Flörke) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]
Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1825 r. przez Eliasa Friesa jako Cenomyce floerkeana; nazwę nadano na cześć Heinricha Gustava Flörkego[3]. Do rodzaju Cladonia przeniósł go w 1828 r. tenże Heinrich Gustav Flörke. W niektórych ujęciach systematycznych traktowany był jako podgatunek lub odmiana chrobotka cienkiego (Cladonia macilenta), obecnie według Index Fungorum za obowiązującą uznaje się diagnozę podaną przez Flörkego[4].
Nazwa polska według opracowania W. Fałtynowicza[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Plecha pierwotna z glonami protokokkoidalnymi ma postać drobnych, wcinanych lub karbowanych łusek. Mogą one być skupione lub rozproszone, trwałe lub zanikające. Plecha wtórna to wyrastające z plechy pierwotnej pojedynczo lub w skupiskach podecja o wysokości 0,5–3 cm i grubości 0,5–1,5 mm. Na przekroju poprzecznym są one wałeczkowate, czasami górą rozdęte. Zazwyczaj są pojedyncze, czasami słabo rozgałęzione. Mają kolor białawy, szary lub oliwkowoszary i na całej swojej wysokości pokryte są gładką, brodawkowatą lub aerolkowatą korą. Urwistków brak, lub występują tylko w górnej części podecjów w postaci ziarenek, często są to tzw. soredia izydiowe. Reakcje barwne: brak[5].
Zazwyczaj na szczytach podecjów pojedynczo, lub po kilka wyrastają czerwone apotecja lecideowe o rozmiarach 0,5–2 mm. W jednym worku powstaje po 8 bezbarwnych, jednokomórkowych zarodników o rozmiarach 8–14 × 2,5–3 μm. Występują także czerwone pyknidy[5].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Z wyjątkiem Antarktydy występuje na wszystkich kontynentach świata. Występuje także na wielu wyspach w Arktyce, na Nowej Zelandii i in.[6]. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Występuje na torfowiskach i wrzosowiskach oraz w lasach, głównie szpilkowych, najczęściej przy leśnych drogach. Rośnie na piaszczystej i próchnicznej glebie, na drewnie oraz u podstawy pni drzew[5].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Jest kilka podobnych chrobotków. Najbardziej podobny jest chrobotek cienki (Cladonia macilenta). Odróżnia się mniejszymi apotecjami i reakcjami barwnymi[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
- ↑ M. Charters, The Eponym Dictionary of Southern African Plants. Plant Names C-F [online], www.calflora.net [dostęp 2024-03-06].
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2014-06-03]. (ang.).
- ↑ a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].