Clemente Mastella
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1947 Ceppaloni |
|
| Minister sprawiedliwości Włoch | ||
| Okres | od 17 maja 2006 do 17 stycznia 2008 |
|
| Przynależność polityczna | Popolari-UDEUR | |
| Poprzednik | Roberto Castelli | |
| Następca | Romano Prodi (p.o.) | |
Mario Clemente Mastella (ur. 5 lutego 1947 w Ceppaloni) – włoski polityk, były minister, wieloletni parlamentarzysta krajowy i europejski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia z zakresu filozofii i dziennikarstwa.
Działalność polityczną rozpoczął w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Od 1976 do 2006 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII i XIV kadencji.
W 1994 znalazł się wśród założycieli Centrum Chrześcijańsko-Demokratycznego, formacji powstałej po rozwiązaniu chadecji (w wyniku afer korupcyjnych). Po zwycięstwie centroprawicowej koalicji z udziałem CCD Clemente Mastella objął w pierwszym rządzie Silvia Berlusconiego tekę ministra pracy i ochrony socjalnej. Urząd ten sprawował od 10 maja 1994 do 17 stycznia 1995.
W 1998 opuścił centrystów, decydując się na wsparcie lewicowego rządu Massima D’Alemy. Wkrótce utworzył marginalną partię pod nazwą Chrześcijańscy Demokraci na rzecz Republiki, z którą na początku 1999 przystąpił do Demokratycznej Unii na rzecz Republiki z byłym prezydentem Francesciem Cossigą na czele. Kiedy nowa formacja rozpadła się już po około pół roku Clemente Mastella stanął na czele ugrupowania Popolari-UDEUR. W 1999 został także posłem do Parlamentu Europejskiego.
W 2000 był świadkiem na ślubie Francesca Campanelliego, znanego z przygotowania fałszywych dokumentów lekarskich dla Bernardo Provenzano, szefa mafii Cosa nostra[1].
W wyborach w 2006 w ramach centrolewicowego bloku L’Unione został senatorem XV kadencji. W drugim gabinecie Romano Prodiego objął tekę ministra sprawiedliwości. Ustąpił z tego stanowiska na początku 2008, gdy ujawniono, iż razem z żoną znalazł się wśród osób zamieszanych w skandal korupcyjny w publicznej służbie zdrowia w regionie Kampania[2]. Wycofał też poparcie swojej partii dla rządu, co przyczyniło się do utraty przez Unię większości w Senacie, przegrania głosowania nad wotum zaufania w tej izbie i rozpisania przedterminowych wyborów.
Clemente Mastella zgłosił chęć uczestnictwa ludowców w federacyjnym Ludzie Wolności (PdL) organizowanym przez Silvia Berlusconiego i jego sojuszników, jednak były premier odmówił przyjęcia UDEUR do swojej koalicji, motywując to rozbieżnościami programowymi[3]. W konsekwencji Popolari-UDEUR nie wystawiła swoich list wyborczych, a Clemente Mastella po ponad 30 latach przestał być parlamentarzystą.
W lutym 2009 porozumiał się jednak z Silviem Berlusconim, który zgodził się na jego start do Europarlamentu z ramienia PdL w zamian za poparcie jego partii w wyborach lokalnych w Kampanii (rodzinnym regionie Clemente Mastelli, w którym jego ludowcy w 2005 uzyskali 10% głosów). Dzięki tej umowie lider UDEUR uzyskał w tym samym roku mandat w wyborach do Parlamentu Europejskiego. W 2014 dołączył do reaktywowanej partii Forza Italia. W 2016 z jej ramienia został wybrany na urząd burmistrza Benevento[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Italian justice minister linked to mafia inquiry (ang.). guardian.co.uk, 18 maja 2006.
- ↑ Włochy: 300 tys. euro odprawy dla byłego ministra. gazeta.pl, 26 marca 2008.
- ↑ Berlusconi chiude con Mastella (wł.). la Repubblica.it, 1 marca 2008.
- ↑ Benevento, il ritorno di Clemente Mastella (wł.). la Repubblica.it, 20 czerwca 2016.
