Cmentarz żydowski w Sławnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz żydowski w Sławnie
Ilustracja
Lapidarium sławieńskie
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Sławno

Adres

ul. Gdańska

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

judaizm

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,4 ha

Data likwidacji

1939

Położenie na mapie Sławna
Mapa konturowa Sławna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sławnie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sławnie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sławnie”
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego
Mapa konturowa powiatu sławieńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz żydowski w Sławnie”
Ziemia54°21′56,6″N 16°41′09,2″E/54,365722 16,685889

Cmentarz żydowski w Sławniecmentarz został założony[1] w połowie XIX wieku i mieścił się przy obecnych ulicach Mieszka I i Gdańskiej[2]. Był ogrodzony murem. Miał powierzchnię 0,4 hektara. W 1939 został zniszczony. W latach 60. XX wieku nagrobki używane były do budowy dróg. Obecnie jest to porośnięty trawą plac. Zachowały się jedynie fragmenty rozbitych macew i fragmenty murowanego ogrodzenia z 1905 roku. W mieście istniała również synagoga, przy obecnej ulicy Mariana Rapackiego (ówczesna Mühlen Straße). Pierwszy obiekt notowany jest już w 1840 roku, w nocy z 10 na 11 października 1846 roku strawił go pożar. Dwa lata później wzniesiono nową synagogę. Do gminy należała również kamienica przy ulicy Rapackiego 12. Synagoga dotrwała do czasów II wojny światowej, pierwszych zniszczeń dokonano podczas pogromu Żydów w Noc kryształową (z 9 na 10 listopada 1938 roku), ale budynek przetrwał kolejne lata. Pod koniec wojny przetrzymywano w nim jeńców sowieckich, na krótko przed wkroczeniem do miasta wojsk Armii Czerwonej (7 marca 1945 roku) podpalono synagogę, która doszczętnie spłonęła[3].

Dnia 3 października 1999 roku gościła w Sławnie delegacja członków sekcji amerykańskiej Międzynarodowego Towarzystwa im. Dietricha Bonhoeffera. Uczestnicy odsłonili na ścianie kaplicy cmentarnej tablicę pamiątkową o następującej treści: „Pamięci Gminy Żydowskiej mieszkającej w okolicach Sławna od 1812 roku. / W 1938 roku naziści spalili wszystkie synagogi i zniszczyli nagrobki. Do 1942 roku / wszyscy żydzi zostali wypędzeni ze Sławna, większość do obozów śmierci na / wschodzie. Zostały tylko ruiny cmentarza.” Tekst umieszczono dodatkowo w języku angielskim i niemieckim, tablicę podpisano w języku angielskim: „Travelers from Poland, Germany, and the U.S.A. October 1999”. Tablicę wykonał koszaliński rzeźbiarz Zygmunt Wujek[4].

Z inicjatywy miasta (Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej - zarządca cmentarza komunalnego), w latach 2016-2017 ocalałe nagrobki sprzed 1945 (głównie żydowskie), zostały zgromadzone w Lapidarium sławieńskim, które znajduje się na dawnym cmentarzu[5].

1
2
3
Płyty żydowskie w obrębie Lapidarium sławieńskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Burchard odnotowuje istnienie cmentarza nie podając bliższych danych. Por. Przemysław Burchard, Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce, Warszawa 1990, s. 32.
  2. W innym źródle pojawia się informacja o założeniu cmentarza żydowskiego w 1884 roku. Por. M. Poprawska, J. Sroka, Księga śmierci i życia. Cmentarz Komunalny w Sławnie, Sławno 2009, s. 5-19. (Pozycja dostępna w wersji elektronicznej w zasobach Bałtyckiej Biblioteki Cyfrowej).
  3. Zob. [1]
  4. M. Poprawska, J. Sroka, op.cit., s.5-19.
  5. tablice informacyjne in situ

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Burchard: Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce. Warszawa: 1990, s. 32.
  • M. Poprawska, J. Sroka, Księga śmierci i życia. Cmentarz Komunalny w Sławnie, Sławno 2009.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]