50°04′50″N 36°15′46″E/50,080556 36,262778Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie
 Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojskowy |
| Wyznanie |
ekumeniczny |
| Data otwarcia |
17 czerwca 2000[1] |
| Zarządca |
Miasto Charków |
| Architekt | |
Położenie na mapie obwodu charkowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°04′50″N 36°15′46″E/50,080556 36,262778
| |
Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu[2] (ukr. Цвинтар жертв тоталітаризму) – cmentarz wojskowy w Charkowie, w rejonie kijowskim, na Piatichatkach, wzniesiony w latach 1999–2000 według projektu Zdzisława Pidka[3][4] i Andrzeja Sołygi[3][4] oraz Wiesława i Jacka Synakiewiczów[4].
Cmentarz powstał z inicjatywy Federacji Rodzin Katyńskich; spoczywa na nim 4 302[5] oficerów Wojska Polskiego i polskich cywili zamordowanych w 1940 przez NKWD, a także około 2000 radzieckich Ukraińców, Rosjan i Żydów zamordowanych przez NKWD w latach 1937–1938.
Brama główna cmentarza.
Napis przed wejściem na cmentarz.
Ołtarz główny. Po bokach nazwiska polskich żołnierzy.
Polscy jeńcy wojenni pochowani na cmentarzu zostali w 1940 przewiezieni do Charkowa z obozu w Starobielsku i rozstrzelani w piwnicach Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie.
W 2003 ukazała się „Księga Cmentarna” cmentarza w Charkowie, zawierająca listę pochowanych tam ofiar zbrodni katyńskiej wraz z krótkimi biogramami (łącznie 3812 nazwisk).
W trakcie rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022 roku teren cmentarza został trafiony rosyjską bombą kasetową[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Kondek, Cmentarze, Portal Historyczny PAP. [dostęp 7 maja 2010].
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na 123. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b Nekropolie katyńskie, www.oil.org.pl [dostęp 2017-06-12].
- ↑ a b c A.W.Torkunow A.D.Rotfeld (red.), Białe plamy-czarne plamy: sprawy trudne w polsko-rosyjskich stosunkach 1918-2008, s. 418.
- ↑ G. Rąkowski, Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, Kresy.pl. [dostęp 7 maja 2010].
- ↑ Rosjanie zbombardowali ukraiński cmentarz wojenny. Spoczywają tam polscy żołnierze. wp.pl, 2022-03-23. [dostęp 2022-03-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]., Warszawa 2003