
Cmentarz ewangelicki przy ulicy Starowiejskiej w Raciborzu
| ||
![]() Brama cmentarna | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | ![]() | |
Adres | Starowiejska, 47-400 Racibórz | |
Wyznanie | ewangelickie | |
Stan cmentarza | nieczynny | |
Powierzchnia cmentarza | 1,41 ha | |
Liczba grobów | 719 (w 1984 roku) | |
Data otwarcia | 1920 | |
Data ostatniego pochówku | 1974 | |
Położenie na mapie Raciborza ![]() | ||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | ||
Położenie na mapie powiatu raciborskiego ![]() | ||
![]() |
Cmentarz ewangelicki – znajduje się w Raciborzu na Starej Wsi, przy ulicy Starowiejskiej, jest piątą i ostatnią istniejącą do dziś nekropolią w mieście, zajmuje 1,41 ha, a powstał w 1920 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz powstał w wyniku powiększenia liczby wiernych w gminie ewangelickiej. Gmina zakupiła więc w marcu 1920 roku teren pod cmentarz, którego powierzchnia wynosiła 1,41 hektara, a poświęcenie jego odbyło się w tym samym roku. Na cmentarzu została wybudowana również kaplica cmentarna. Naprzeciwko kaplicy znajduje się pomnik w formie sarkofagu, na którym znajduje się hełm z inskrypcjami poświęconymi żołnierzom wyznania ewangelickiego poległym w I wojnie światowej. Cmentarz został zamknięty w 1974 roku, a na terenie nekropolii znajdowało się jeszcze do 1984 roku 719 mogił. Obecnie cmentarz podlega parafii ewangelicko-augsburskiej w Rybniku.
Nagrobki[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze nagrobki znajdujące się na cmentarzu pochodzą z okresu międzywojennego i znajdują się najbliżej wejścia. Przeważają nagrobki wolno stojące, które przyjmują postacie: prostych form prostokątnych płyt ze zróżnicowanym zwieńczeniem, różne formy krzyży i niekiedy formy architektoniczne. Do dziś przetrwały nieliczne nagrobki wolno stojące, które są świadectwem minionej świetności. Najstarszymi nagrobkami zachowanymi do dziś są stela Georga Reimanna z 1920 roku oraz Daniela Selleneita z 1921 roku. Niektóre z nagrobków warte uwagi to:
- Nagrobek rodziny Brosse – trójskrzydłowy portyk pochodzący z 1923 roku.
- Nagrobek Roberta Ellendta – prostokątna, marmurowa płyta z płaskorzeźbą pochodzący z 1927 roku, jest to nagrobek burmistrza miasta.
- Pomnik rodziny Luthge – relief przedstawiający Chrystusa na tle kamiennego muru, który udziela błogosławieństwo robotnikom, pochodzi z 1938 roku.
- Nagrobek Helli Kaut – przedstawia rzeźbioną wazę z rozkwitłymi różami, pochodzi z 1924 roku.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz kiedyś[edytuj | edytuj kod]
Obraz dzisiejszy[edytuj | edytuj kod]
Nagrobek Daniela Selleneita z 1921 roku
Nagrobek Gukowa? Roederera w formie krzyża z 1925 roku
Nagrobek w formie krzyża Otto Gühloffa z 1938 roku
Nagrobek Franzów z lat 40. XX wieku
Nagrobek Kazków z lat 70. XX wieku