Cmentarz wojenny nr 138 – Bogoniowice
 nr rej. A-395 18.11.1996
| |
.jpg) Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojenny |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
820 |
| Liczba pochówków |
102 |
| Liczba grobów |
46 |
| Data otwarcia |
1915–1916 |
| Architekt | |
Położenie na mapie gminy Ciężkowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego  | |
 49°48′16,0″N 20°58′17,4″E/49,804444 20,971500
| |
Cmentarz wojenny nr 138 – Bogoniowice – cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Jana Szczepkowskiego, znajdujący się we wsi Bogoniowice w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie.
Cmentarz znajduje się bezpośrednio przy drodze wojewódzkiej 977 Grybów – Tarnów.
Cmentarz ma kształt trójkąta o ściętym wierzchołku i o powierzchni około 820 m². Jest kilkupoziomowy, w środku ogrodzenia od strony drogi znajduje się metalowa bramka oraz schody na pierwszy poziom cmentarza. Został ogrodzony: z trzech stron kamiennym murem, a od strony szosy metalowym płotkiem. W dwóch narożnikach ogrodzenia od strony drogi znajdują się kamienne kapliczki w formie baszt przykryte gontem. Od strony cmentarza znajdują się w nich otwory wejściowe. Pierwotnie w kapliczkach znajdowały się tablice z inskrypcjami.
Na cmentarzu jest pochowanych 102 żołnierzy w 11 grobach zbiorowych oraz 35 pojedynczych, poległych w marcu i maju 1915 roku:
- 63 żołnierzy Austro-Węgier m.in. z 10 I.R., 21 I.R., 16 I.R., 18 I.R., 30 I.R., 80 I.R., 98 I.R., HIR 2, HIR 5, HIR 7, HIR 8, HIR 10, HIR 16, HIR 17, HIR 19, HIR 21, HIR 24, HIR 26, HIR 30,
- 10 żołnierzy Imperium Rosyjskiego,
- 29 żołnierzy Niemiec m.in. z 3 Pułk Piechoty Gwardii Cesarstwa Niemieckiego, 4 Pułk Piechoty Gwardii Cesarstwa Niemieckiego.
Ozdobą cmentarza jest położony w jego centralnej części nagrobek rotmistrza Oswalda von Richthofena z 2 GARDE ULANEN R.G.T., poległego 14 maja 1915 roku. Pomimo istniejącej legendy, nie należał on do bliskiej rodziny Czerwonego Barona.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oktawian Duda: Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, 1995. ISBN 83-85548-33-5.
- Jerzy Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914–1915 (1918). Wykazy poległych, zmarłych i pochowanych na 400 cmentarzach wojskowych w Galicji Zachodniej. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie tom II, 2002, s. 52. ISBN 83-85988-32-7.
- Roman Frodyma: Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza.. Warszawa: Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich, 1989, s. 122.