Cmentarz wojenny nr 366 – Limanowa
 nr rej. A-715 z 27.12.1993
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. ks. Kazimierza Łazarskiego |
| Typ cmentarza |
wojenny |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
215 m² |
| Liczba pochówków |
36 |
| Liczba grobów |
4+18 |
| Architekt | |
Położenie na mapie Limanowej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu limanowskiego  | |
 49°42′33,9″N 20°25′07,0″E/49,709417 20,418611
| |
Cmentarz wojenny nr 366 – Limanowa – cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej znajdujący się w mieście Limanowa, w powiecie limanowskim, w województwie małopolskim. Należy do okręgu X (Limanowa) Oddziału Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Jest jednym z 400 cmentarzy tego oddziału, z tego w okręgu limanowskim jest ich 36[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jest to kwatera w centrum cmentarza parafialnego w Limanowej, znajdującego się pomiędzy ul. Szwedzką i ul. Kazimierza Łazarskiego[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pochowano na nim żołnierzy obydwu walczących tutaj armii: rosyjskiej i austro-węgierskiej, którzy zginęli w tym rejonie w miesiącach październik – grudzień 1914 w czasie bitwy pod Limanową. Zakończyła się ona zwycięstwem wojsk austriackich, które zahamowały rosyjską ofensywę w kierunku Krakowa i Śląska[3]. Podobnie, jak inne cmentarze w Galicji z okresu I wojny, wykonano go jeszcze w czasie trwania wojny. Przystąpiono do tego w 1915, niezwłocznie po tym, jak w wyniku zwycięskiej dla Austriaków bitwy pod Gorlicami wyparto wojska rosyjskie dalej na wschód[4]
Pochowano na nim 28 żołnierzy austro-węgierskich i 8 rosyjskich w 18 grobach pojedynczych i 4 zbiorowych. Ponadto złożono tutaj prochy 5 żołnierzy Legionów Polskich przeniesionych ze zlikwidowanego cmentarza wojennego nr 367 w Mordarce[1].
Opis cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Projektantem cmentarza był Gustaw Ludwig. Cmentarz wykonany jest na planie prostokąta. Głównym elementem ozdobnym jest murowany z kamienia pomnik z zamontowanymi na nim na ozdobnym łuku trzema stylizowanymi krzyżami i obrazem. Pomnik znajduje się na południowym końcu kwatery, która podzielona jest na 3 równoległe części. W części środkowej znajduje się 5 nagrobków, po bokach zbiorowe mogiły na których zamontowano niskie żeliwne krzyże na betonowych cokołach. Są 2 rodzaje krzyży; jednoramienne austriackie i dwuramienne rosyjskie[4].
W latach późniejszych na kwaterze tego cmentarza umieszczono również nagrobki i tablice upamiętniające innych żołnierzy i poległych. W dolnej części pomnika zamontowano po II wojnie światowej pamiątkową tablicę z nazwiskami żołnierzy AK i zakładników zamordowanych w latach 1942-44. W środkowej części cmentarza znajduje się nagrobek legionistów. Za pomnikiem głównym znajdują trzy groby groby żołnierzy Batalionów Chłopskich, ofiar zbrodni komunistycznej[5]. Był też nagrobek milicjantów i żołnierzy służb bezpieczeństwa, którzy zginęli po II wojnie światowej w walce z żołnierzami polskiego podziemia patriotycznego.
Cmentarz był odnawiany i jest w dobrym stanie[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jerzy J. P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 2. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2002. ISBN 83-85988-57-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-07-26].
- ↑ Dąbrowski Jan: Wielka Wojna 1914–1918. Trzaska, Evert i Michalski /reprint-Wydawnictwo KURPISZ s.c., 1937/ reprint 2000. ISBN 83-87621-72-2.
- ↑ a b c Oktawian Duda: Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej. Warszawa: 1955. ISBN 83-85548-33-5.
- ↑ http://grobywojenne.malopolska.uw.gov.pl/pl-PL/Home/Obiekt/603 [dostęp: 2017-01-25]