Cmentarz wojenny we Vladslo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny we Vladslo
Ilustracja
Krzyże na cmentarzu w Vladslo
Państwo

 Belgia

Miejscowość

Vladslo

Typ cmentarza

wojskowy

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

25 644

Położenie na mapie Flandrii Zachodniej
Mapa konturowa Flandrii Zachodniej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny we Vladslo”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny we Vladslo”
Ziemia51°04′14″N 2°55′46″E/51,070556 2,929444

Cmentarz wojenny we Vladslocmentarz wojenny położony niedaleko belgijskiego miasta Vladslo.

Cmentarz został założony w trakcie trwania I wojny światowej podczas walk wojsk niemieckich na terenie Belgii[1]. Do 1918 roku pochowano tu ciała 3 233 żołnierzy[1].

W 1956 roku do Vladslo przeniesiono kilka mniejszych okolicznych cmentarzy – współcześnie w Vladslo spoczywa 25 644 poległych[1][2].

Cmentarz podzielony jest na dziesięć symetrycznie rozmieszczonych kwater z granitowymi kamieniami i sporadycznie bazaltowymi krzyżami znaczącymi groby[1]. Każdy nagrobek symbolizuje do 20 poległych żołnierzy, a na tablicach nagrobnych znajdują się dane poległych: imię i nazwisko, ranga lub stopień wojskowy, a także data śmierci[1].

Cmentarz podlega administracji Niemieckiej Komisji Cmentarzy Wojennych (niem. Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge), której celem jest nadzór oraz opieka nad niemieckimi cmentarzami wojennymi w Europie i Afryce Północnej[2].

Rzeźba Opłakujący rodzice projektu Käthe Kollwitz, 1932

Na cmentarzu znajdują się rzeźby Opłakujących rodziców projektu niemieckiej rzeźbiarki Käthe Kollwitz, które upamiętniają jej 17-letniego syna Petera, który poległ podczas I bitwy pod Ypres w październiku 1914 roku i spoczywa na cmentarzu we Vladslo[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Duitse militaire begraafplaats. [w:] Inventaris Onroerend Erfgoed [on-line]. [dostęp 2018-11-04]. (niderl.).
  2. a b Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge e.V.: Vladslo. [dostęp 2018-11-04]. (niem.).
  3. Gisbert Kuhn. Das steinerne Leid der Käthe Kollwitz. „Die Politische Meinung”, s. 68–69, Dezember 2009. Fundacja Konrada Adenauera. (niem.).