Coccinella monticola

Coccinella monticola
(Mulsant, 1850)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Rodzina	biedronkowate
Podrodzina	Coccinellinae
Plemię	Coccinellini
Rodzaj	Coccinella
Gatunek	Coccinella monticola
Synonimy Coccinella nivicola monticola Mulsant, 1850 Coccinella lacustris LeConte, 1852 Coccinella alutacea Casey, 1899 Coccinella transversoguttata alutacea Casey, 1899 Coccinella monticola alutacea Casey, 1899 Coccinella nivicola alutacea Casey, 1899 Coccinella impressa Casey, 1899 Coccinella transversoguttata impressa Casey, 1899 Coccinella monticola impressa Casey, 1899 Coccinella monticola ab. impressa Casey, 1899 Coccinella nevadica Casey, 1899 Coccinella transversoguttata var. nevadica Casey, 1899 Coccinella transversoguttata nevadica Casey, 1899 Coccinella transversoguttata ab. nevadica Casey, 1899 Coccinella californica nevadica Casey, 1899 Coccinella monticola sellica Johnson, 1910 Coccinella monticola postica Johnson, 1910 Coccinella monticola confluenta Johnson, 1910 Coccinella monticola biguttata Johnson, 1910

Coccinella monticola – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1850 roku przez Étienne’a Mulsanta. Jako miejsce typowe wskazał on Góry Skaliste. Epitet gatunkowy pochodzi z łaciny i oznacza „górolubna”.

Morfologia

Chrząszcz o wysklepionym, w zarysie szeroko-owalnym ciele długości od 5,2 do 7 mm. Głowa czarna z dwiema wyraźnie odseparowanymi, jasnymi plamkami między oczami. Przedplecze jest na wierzchu czarne z jasnymi plamami w kątach przednio-bocznych; środek jego przedniej krawędzi zawsze pozostaje czarny. Na spodzie przedplecza leży duża, trapezowata, jasna plama brzuszna sięgająca ku tyłowi prawie tak daleko jak plamy grzbietowe. Pokrywy mają ubarwienie żółtawo-pomarańczowe do czerwonego, zwykle z czarnym wzorem obejmującym plamę przytarczkową, parę dużych i ukośnie rozciągniętych plam środkowych i parę dużych plam przedwierzchołkowych; plamy mogą być jednak zredukowane lub całkiem zanikać, zwłaszcza u przedstawicieli populacji zachodnich. Brak na pokrywach przepaski przynasadowej czy plam barkowych, a szew pokryw jest czerwony. Epimeryty śródtułowia są w całości lub prawie w całości biało ubarwione. Przedpiersie ma wąski i płaski wyrostek międzybiodrowy z parą żeberek bocznych. Odnóża środkowej i tylnej pary mają po dwie ostrogi na goleni. Pazurki stóp mają duże ząbki. Genitalia samca są symetrycznie zbudowane.

Ekologia i występowanie

Owady dorosłe są aktywne głównie od czerwca do sierpnia.

Gatunek nearktyczny. W Kanadzie znany jest z Jukonu, Kolumbii Brytyjskiej, Terytoriów Północno-Zachodnich, Alberty, Manitoby, Ontario, Quebecu, Nowego Brunszwiku i Nowej Szkocji. W Stanach Zjednoczonych znany jest z Waszyngtonu, Oregonu, Kalifornii, Idaho, Nevady, Montany, Wyoming, Utah, Kolorado, Arizony, Nowego Meksyku, Dakoty Północnej, Dakoty Południowej, Nebraski, Kansas, Minnesoty, Iowy, Maine, Vermontu, New Hampshire, Massachusetts i Nowego Jorku.