Cocculus hirsutus
Wygląd
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Cocculus hirsutus | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cocculus hirsutus (L.) W.Theob. Burmah ed. 3, 2: 657 (1860) | |||
Synonimy | |||
|
Cocculus hirsutus (L.) W.Theob. – gatunek roślin z rodziny miesięcznikowatych, występujący w Azji i Afryce.
Zasięg geograficzny
[edytuj | edytuj kod]Rośliny z tego gatunku występują na obszarze od Republiki Południowej Afryki i Angoli przez Sudan, Erytreę i Etiopię do Indii, Mjanmy, Tajlandii i południowych Chin[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Pnące krzewinki, często gęsto omszono-filcowate.
- Liście
- Blaszki liściowe jajowate lub jajowato-podługowate, rzadziej 3-5-wrębne, o nasadzie sercowatej, klinowatej lub ściętej i wierzchołku tępym do kończykowatego, o długości 4–8 (–9) cm i szerokości (2,5–6)-7 cm. Młode liście gęsto filcowate, potem niemal gładkie. Ogonki liściowe o długości 0,5–2,5 cm.
- Kwiaty
- Rośliny dwupienne lub poligamiczne. Kwiaty jednopłciowe, drobne, zielonkawe, trójkrotne. Kwiaty męskie sześciopręcikowe, o okwiecie podwójnym. Działki kielicha owłosione, położone w dwóch okółkach. Listki zewnętrznego okółka podługowato-lancetowate, o długości 1,5–2 mm i szerokości 0,5–0,8 mm; listki wewnętrznego okółka szeroko jajowate, o wymiarach 1,5–2,5×1,7×2 mm. Płatki korony jajowato-podługowate, o długości 0,5–1,5 mm i szerokości 0,3–6 mm, gęsto owłosione do nagich. Pręciki o długości 0,7–1 mm, o nitkach wolnych i kulistawych pylnikach, otwierających się przez poprzeczne szczeliny. Kwiaty żeńskie pojedyncze lub 2–3 wyrastające na szypułkach z kątów liści, rzadko zebrane w grono, wsparte drobnymi, równowąskimi przysadkami. Owocolistki od 3 do 6, jednozalążkowe, o długości 0,7–1 mm. Szyjki słupka cylindryczne.
- Owoce
- Ciemnopurpurowe, bocznie spłaszczone pestkowce o wymiarach 4–8×4–5 mm. Nasiona podkowiaste[3].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]- Siedlisko
- Busz i krzewiaste formacje półpustynne, na wysokości do 1200 m, na glebach piaszczystych lub żwirowych[4].
- Cechy fitochemiczne
- Części naziemne tych roślin zawierają około 135 alkaloidów zaliczanych do 13 różnych klas oraz triterpeny[4].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Roślina lecznicza
- Rośliny z tego gatunku są wykorzystywane w medycynie tradycyjnej zarówno wewnętrznie jak i zewnętrznie dla celów terapeutycznych. Korzenie tych roślin są gorzkie, stosowane są jako środek przeczyszczający, łagodzący, tonizujący, moczopędny, a także w malarii, bólach stawowych, leczeniu chorób skóry, zaparć i problemów z nerkami. Sok z liści krzepnie w wodzie i tworzy zawiesinę, która jest stosowana zewnętrznie jako lek chłodzący i kojący, na atopowe zapalenie skóry, wypryski, liszajce i niestrawność. Sok słodzony cukrem stosowany jest w rzeżączce. Wywar z korzenia zmieszany z pieprzem długim jest stosowany w przewlekłych chorobach reumatycznych i wyniszczeniu kiłowym[5].
- Badania naukowe wykazały działanie przeciwcukrzycowe, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, przeciwbakteryjne, kardiotoniczne, moczopędne, przeczyszczające, stymulujące odporność i plemnikotwórcze ekstraktów z tej rośliny[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-04] (ang.).
- ↑ a b c Flora of Pakistan: Menispermaceae: Cocculus. [dostęp 2011-04-19]. (ang.).
- ↑ a b c Gabriëlla Schmelzer, Ameenah Gurib-Fakim: Plant resources of tropical Africa. T. 11: Medicinal plants. PROTA, 2008, s. 183-184. ISBN 978-90-5782-204-9. (ang.).
- ↑ a b Bhavna H. Marya i S. B. Bothara. Ethnopharmacological properties of Cocculus hirsutus (L.) Diels - a review. „International Journal of Pharmaceutical Sciences Review and Research”. 7 (1), 2011. (ang.).