Cochin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kogut rasy cochin

Cochinrasa kur mięsnych typu ciężkiego.

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Ojczyzną tej rasy jest Szanghaj, w związku z czym ptaki na początku były nazywane „kurami szanghajskimi”. Do Anglii pierwsze osobniki dotarły z Azji w 1843 roku. Już w 1860 r. wykształcono główne cechy cochina. Pierwsze wzmianki dotyczące rasy zostały umieszczone w publikacji Williama Bernhardta Tegetmeiera pod tytułem „Standard of Excellence in Exhibition Poultry” w 1865 roku. Tytuł stanowi obecnie podstawę do oceniania ptactwa podczas wystaw kur rasowych[1].

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Cochiny charakteryzują się szerokim, masywnym tułowiem, wyraźnie głębiej osadzonym niż u brahmy, bujnym upierzeniem ud oraz mocnymi skokami. Posiadają niewielką głowę, mały grzebień pojedynczy, delikatne dzwonki i pomarańczowoczerwone oczy. Kury te posiadają masywne i dobrze umięśnione piersi. Ze względu na ich budowę, nie potrafią latać.

Hodowla[edytuj | edytuj kod]

Ptaki te cechują się łagodnym usposobieniem. Są powolne i małoruchliwe, co powoduje, że nie potrzebują dużej przestrzeni do chodzenia ani wysokich ogrodzeń. Ich gęste upierzenie, szczególnie w okolicach nóg, sprawia, że dbałość o utrzymanie czystości na wybiegu jest niezwykle istotna[2].

Odmiany barwne[edytuj | edytuj kod]

  • czarna
  • niebieska
  • biała
  • żółta
  • jastrzębiata
  • kuropatwiana
  • pstre (czarno-białe)

Masa ciała[edytuj | edytuj kod]

Koguty odmiany olbrzymiej, pochodzącej z Chin, mogą osiągać wagę od 3,5 do 5,5 kilogramów. Kury charakteryzują się niższą masą, wynoszącą od 3,0 do 4,5 kilogramów[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Horts Schmidt. Kury. Rasy hodowla
  • Multimedialna Encyklopedia Powszechna Edycja WIEM 2006. Young Digital Poland, 2006.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W.B. Tegetmeier, The standard of excellence in exhibition poultry, authorized by the Poultry club, 1865 [dostęp 2022-08-08] (ang.).
  2. a b Emilia Gromczak, Kochin przybył do Europy prosto z Chin. Hodowcy stawiają na jego chów [online], swiatrolnika.info [dostęp 2022-08-08] (pol.).