Coleogyne ramosissima
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Coleogyne |
Gatunek |
Coleogyne ramosissima |
Nazwa systematyczna | |
Coleogyne ramosissima Torr. Smithsonian Contr. Knowl. 6(2):8, t. 4. 1853 (Pl. Frémont.)[3] |

Coleogyne ramosissima – gatunek z monotypowego rodzaju roślin Coleogyne Torrey, 1851 z rodziny różowatych[4]. Występuje w południowo-zachodniej części USA, gdzie rośnie w stanach: Arizona, Kalifornia, Kolorado, Nevada[5] i w południowym Utah[6]. Roślina rośnie na terenach suchych i skalistych, dominując na rozległych obszarach i stanowiąc w takich warunkach istotne źródło pożywienia dla mulaków, owiec i kóz, w mniejszym stopniu dla bydła[7][8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Krzewy osiągające zwykle 0,2–0,6, rzadziej do 1 m wysokości. Pędy szorstkie, pokryte przylegającymi włoskami wyrastającymi ze skórki w połowie ich długości. Pędy liczne, prosto wznoszące się, silnie rozgałęzione, z długopędami o węzłach oddalonych o 1–2 cm i z krótkopędami osiągającymi 7 mm długości i 1 mm średnicy. Krzewy nie są cierniste, ale podobnie do cierni działają liczne, martwe pędy[4][7].
- Liście
- Trwałe, ale opadają podczas suszy. Naprzeciwległe i gęsto skupione na krótkopędach. Przylistki całobrzegie, trójkątnie lancetowate. Ogonek liściowy bardzo krótki, nasada blaszki obejmuje pęd. Blaszka liściowa podługowato łopatkowata, długości 6 do 12 mm i szerokości do 1,5 mm, skórzasta, gruba, zwłaszcza wzdłuż krawędzi, całobrzega, ostro zakończona[4][7].
- Kwiaty
- Rozwijają się pojedynczo na szczytach krótko- i długopędów, osadzone są na krótkich szypułkach i wsparte drobnymi przysadkami. Osiągają 11–14 mm średnicy. Kieliszka brak. Hypancjum dzwonkowate, o średnicy do 2 mm. Działki kielicha w liczbie 4, rzadko 5, częściowo rozpościerające się, jajowate, od wewnątrz żółto zabarwione. Płatków korony zwykle brak, rzadko rozwija się jeden lub kilka, przejrzystych, żółtawych i szybko odpadających. Pręcików jest zazwyczaj od 20 do 25 i są one podobnej długości jak działki. Pierścień miodnikowy u ich nasady jest wyciągnięty w rurkę otaczającą słupkowie. Zarówno pręciki, jak i rurka otaczająca słupkowie zabarwione są na żółto. W centrum kwiatu znajduje się zwykle pojedyncza zalążnia, rzadko dwie, tworzona przez pojedynczy owocolistek z pojedynczym zalążkiem. Szyjka słupka osadzona jest na zalążni bocznie[4][7].
- Owoce
- Pojedyncze, rzadko podwójne, niełupki osiągające ok. 5,5 mm długości, brązowe i nagie, osadzone w trwałym hypancjum i otoczone trwałymi działkami kielicha[4].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Roślina kseromorficzna[4] zasiedlająca skrajnie suche siedliska w obrębie Wielkiej Kotliny i pustyni Mojave. Rośnie do 1800 m n.p.m., rzadko do 2400 m n.p.m. W wielu miejscach rośnie jako dominant na płytkich glebach powstających na skałach caliche, podczas gdy w miejscach o głębszej glebie udział tego gatunku ogranicza konkurencja innych krzewów i traw. Często obecny jest w zbiorowiskach jałowców i sosen oraz na terenach porośniętych przez jukkę krótkolistną (tzw. drzewo Jozuego). Rośliny tego gatunku są bardzo długowieczne, kwitną w kwietniu i maju, a owoce dojrzewają od czerwca do października[7].
Zarośla tego gatunku nie regenerują się po pożarach[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek z monotypowego rodzaju należący do plemienia Kerrieae Focke w obrębie podrodziny Amygdaloideae Arnott w rodzinie różowatych Rosaceae[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-10-17] (ang.).
- ↑ a b Taxon: Coleogyne ramosissima Torr.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2020-10-17].
- ↑ a b c d e f James Henrickson, Bruce D. Parfitt: Coleogyne Torrey. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2020-10-17].
- ↑ Coleogyne ramosissima. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-10-17].
- ↑ a b Jim Callison, Jack D. Brotherson, James E. Bowns. The Effects of Fire on the Blackbrush [Coleogyne ramosissima] Community of Southwestern Utah. „Journal of Range Management”. 36, 6, s. 535, 1966.
- ↑ a b c d e Coleogyne ramosissima. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2020-10-17].
- ↑ Burton K. Pendleton , Coleogyne ramosissima Torr., [w:] Woody Plant Seed Manual [online], 2008 .
- EoL: 413431
- Flora of North America: 220003148
- GBIF: 3032187
- iNaturalist: 68559
- IPNI: 722356-1
- ITIS: 25150
- NCBI: 401069
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): rjp-3456
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:722356-1
- identyfikator Tropicos: 27801493
- USDA PLANTS: CORA
- IRMNG: 10180053
- CoL: WXWN