Colin Fleming
|
||
 |
||
| Państwo |  Wielka Brytania |
|
| Miejsce zamieszkania | Linlithgow | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1984 Linlithgow |
|
| Wzrost | 188 cm | |
| Masa ciała | 80 kg | |
| Gra | praworęczna, oburęczny bekhend | |
| Status profesjonalny | 2003 | |
| Zakończenie kariery | 2017 | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 0 | |
| Najwyżej w rankingu | 359 (14 września 2009) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 8 | |
| Najwyżej w rankingu | 17 (9 września 2013) | |
| Australian Open | 3R (2012) | |
| Roland Garros | 2R (2010, 2011, 2016) | |
| Wimbledon | QF (2011) | |
| US Open | QF (2011, 2013) | |
| Dorobek medalowy | ||||||||||
|
||||||||||
Colin Fleming (ur. 13 sierpnia 1984 w Linlithgow) – brytyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, złoty medalista igrzysk wspólnoty narodów (2010) w grze mieszanej, olimpijczyk.
Spis treści
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista występował w latach 2003–2017[1].
Fleming w swoim dorobku ma 8 zwycięstw w turniejach rangi ATP World Tour w deblu oraz osiągnął 11 finałów.
Na początku października 2010 roku Fleming zdobył złoty medal w grze mieszanej podczas igrzysk wspólnoty narodów w Nowym Delhi. Partnerką deblową Fleminga była Jocelyn Rae, a w finale szkocka para wygrała z Australijczykami Anastasiją Rodionową i Paulem Hanleyem.
Fleming dwukrotnie wystartował na igrzyskach olimpijskich w konkurencji gry podwójnej, w Londynie (2012) i Rio de Janeiro (2016), za każdym razem odpadając w 1 rundzie.
Od marca 2009 roku reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był we wrześniu 2013 roku na 17. miejscu.
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals |
| ATP Masters Series / ATP World Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP World Tour 500 |
| ATP International Series / ATP World Tour 250 |
Gra podwójna (8–11)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 27 września 2009 | Metz | Twarda (hala) | Ken Skupski |
 Arnaud Clément Michaël Llodra |
2:6, 6:4, 10–5 |
| Zwycięzca | 2. | 1 listopada 2009 | Petersburg | Twarda (hala) | Ken Skupski |
Jérémy Chardy Richard Gasquet |
2:6, 7:5, 10–4 |
| Finalista | 1. | 19 czerwca 2010 | Eastbourne | Trawiasta | Ken Skupski |
 Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
3:6, 7:5, 8–10 |
| Finalista | 2. | 10 kwietnia 2011 | Casablanca | Ceglana |  Igor Zelenay |
 Robert Lindstedt Horia Tecău |
2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 3. | 30 października 2011 | Petersburg | Twarda (hala) | Ross Hutchins |
 Michaił Jełgin Aleksander Kudriawcew |
6:3, 6:7(5), 10–8 |
| Zwycięzca | 4. | 4 marca 2012 | Delray Beach | Twarda | Ross Hutchins |
Michal Mertiňák André Sá |
2:6, 7:6(5), 15–13 |
| Zwycięzca | 5. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta | Ross Hutchins |
Jamie Delgado Ken Skupski |
6:4, 6:3 |
| Finalista | 3. | 15 lipca 2012 | Newport | Trawiasta | Ross Hutchins |
 Santiago González Scott Lipsky |
6:7(3), 3:6 |
| Finalista | 4. | 30 września 2012 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Ross Hutchins |
Bruno Soares Alexander Peya |
7:5, 5:7, 7–10 |
| Zwycięzca | 6. | 12 stycznia 2013 | Auckland | Twarda | Bruno Soares |
Johan Brunström Frederik Nielsen |
7:6(1), 7:6(2) |
| Zwycięzca | 7. | 24 lutego 2013 | Marsylia | Twarda (hala) |  Rohan Bopanna |
 Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer |
6:4, 7:6(3) |
| Finalista | 5. | 22 czerwca 2013 | Eastbourne | Trawiasta | Jonathan Marray |
Bruno Soares Alexander Peya |
6:3, 3:6, 8–10 |
| Finalista | 6. | 28 lipca 2013 | Atlanta | Twarda | Jonathan Marray |
Édouard Roger-Vasselin Igor Sijsling |
6:7(6), 3:6 |
| Finalista | 7. | 28 lipca 2013 | Montreal | Twarda | Andy Murray |
Bruno Soares Alexander Peya |
4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 8. | 4 maja 2014 | Monachium | Ceglana | Ross Hutchins |
Jamie Murray John Peers |
4:6, 2:6 |
| Finalista | 9. | 22 lutego 2015 | Marsylia | Twarda (hala) | Jonathan Marray |
 Marin Draganja Henri Kontinen |
4:6, 6:3, 8–10 |
| Finalista | 10. | 2 sierpnia 2015 | Atlanta | Twarda |  Gilles Müller |
Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 6:7(2), 4–10 |
| Zwycięzca | 8. | 4 października 2015 | Shenzhen | Twarda |  Jonathan Erlich |
Chris Guccione André Sá |
6:1, 6:7(3), 10–6 |
| Finalista | 11. | 21 lutego 2016 | Marsylia | Twarda (hala) | Jonathan Erlich |
Mate Pavić Michael Venus |
2:6, 3:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ATP Staff: Colin Fleming Retires From Professional Tennis (ang.). atpworldtour.com, 20 stycznia 2017. [dostęp 30 stycznia 2017].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 30 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 30 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 30 sierpnia 2013].
