Pachydactylus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Colopus)
Pachydactylus
Wiegmann, 1834[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – P. rangei
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Gekkota

Rodzina

gekonowate

Rodzaj

Pachydactylus

Typ nomenklatoryczny

Pachydactylus bergii Wiegmann, 1834 (= Lacerta geitje Sparrman, 1778)

Synonimy
Gatunki

58 gatunków – zobacz opis w tekście

Pachydactylusrodzaj jaszczurek z rodziny gekonowatych (Gekkonidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Demokratyczna Republika Konga, Malawi, Zambia, Angola, Namibia, Botswana, Zimbabwe, Mozambik, Eswatini, Lesotho i Południowa Afryka)[8][9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1834 roku niemiecki zoolog Arend Friedrich August Wiegmann w publikacji własnego autorstwa poświęconej herpetologii Meksyku[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) grubopalczyk cętkowany (P. geitje).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Pachydactylus: gr. παχυς pakhus ‘wielki, gruby’[10]; δακτυλος daktulos ‘palec’[11].
  • Colobopus: gr. κολοβος kolobos ‘ograniczony, okaleczony’[12]; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[13]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Gecko inunguis Cuvier, 1817 (= Lacerta geitje Sparrman, 1778).
  • Cantinia: etymologia nieznana, autor nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[3]. Gatunek typowy: Pachydactylus elegans Gray, 1845 (= Tarentola capensis Smith, 1846).
  • Colopus: gr. κολος kolos ‘wadliwy, okaleczony’[14]; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Colopus wahlbergi Peters, 1869.
  • Palmatogecko: łac. palmatus ‘dłoniasty’, od palma ‘dłoń’[15]; nowołac. gecco, gecko lub gekko, nazwa stosowana do rodzaju jaszczurek, wśród których niektóre gatunki kraczą lub ćwierkają, stąd nazwa „gecko”, od mal. gēkok[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Palmatogecko rangei Andersson, 1908.
  • Syndactylosaura : gr. συν sun ‘razem’[17]; δακτυλος daktulos ‘palec’[11]; ‘jaszczurka’[18]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Syndactylosaura schultzei Werner, 1910 (= Palmatogecko rangei Andersson, 1908).
  • Kaokogecko: Kaokoland, Południowa Afryka; rodzaj Gecko Brongniart, 1800[7]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Kaokogecko vanzyli Steyn & Haacke, 1966.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b A.F. Wiegmann: Herpetologia Mexicana, seu Descriptio amphibiorum Novae Hispaniae: quae itineribus comitis de Sack, Ferdinandi Deppe et Chr. Guil. Schiede in Museum Zoologicum Berolinense pervenerunt. Pars prima, Saurorum species amplectens, adiecto systematis saurorum prodromo, additisque multis in hunc amphibiorum ordinem observationibu. Berolini: C.G. Lüderit, 1934, s. 19. (łac.).
  2. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 19, 99. (łac.).
  3. a b J.E. Gray: Catalogue of the Specimens of lizards in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1845, s. 167. (ang.).
  4. W.C.H. Peters. Eine Mittheilung über neue Gattungen und Arten von Eidechsen. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1869, s. 57, 1870. (niem.). 
  5. L.G. Andersson. A remarkable new gecko from South—Africa and a new Stenocercus—species from South—America in the Natural History Museum in Wiesbaden. „Jahrbüchern des Nassauischen Vereins für Naturkunde in Wiesbaden”. 61, s. 299, 1908. (ang.). 
  6. F. Werner, Reptilia et Amphibia, [w:] L. Schultze, Zoologische und anthropologische Ergebnisse einer Forschungsreise im westlichen und zentralen Südafrika. Band IV, Systematik und Tiergeographie Vertebrata B, „Denkschriften der Medicinisch-Naturwissenschaftlichen Gesellschaft zu Jena”, 16, 1910, s. 316 (niem.).
  7. a b W. Steyn & W.D. Haacke. A new webfooted gekko (Kaokogecko vanzyli gen. et. sp. nov.) from the north-western South West Africa. „Cimbebasia”. 18, s. 8, 1966. (ang.). 
  8. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Pachydactylus. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-03]. (ang.).
  9. R. Midtgaard: Pachydactylus. RepFocus. [dostęp 2024-01-03]. (ang.).
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 180.
  11. a b Jaeger 1959 ↓, s. 75.
  12. Jaeger 1959 ↓, s. 63.
  13. a b Jaeger 1959 ↓, s. 203.
  14. Jaeger 1959 ↓, s. 62.
  15. Jaeger 1959 ↓, s. 181.
  16. Jaeger 1959 ↓, s. 108.
  17. Jaeger 1959 ↓, s. 254.
  18. Jaeger 1959 ↓, s. 229.
  19. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 382. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]