Concavenator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Concavenator corcovatus)
Concavenator
Okres istnienia: 130 mln lat temu
130/130
130/130
Ilustracja
Holotyp (MCMM-LH 6666)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

teropody

Infrarząd

tetanury

(bez rangi) Carcharodontosauria
Rodzina

karcharodontozaury

Rodzaj

Concavenator
Ortega, Escaso i Sanz, 2010

Gatunki
  • C. corcovatus Ortega, Escaso i Sanz, 2010

Concavenatorrodzaj teropoda z rodziny karcharodontozaurów (Carcharodontosauridae) żyjącego we wczesnej kredzie na terenach współczesnej Europy. Guzki obecne na kości łokciowej mogą stanowić miejsce przyczepu protopiór, co w razie potwierdzenia oznaczałoby, że Concavenator jest najdalej spokrewnionym z ptakami ze znanych pierzastych teropodów.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Concavenator był stosunkowo dużym zwierzęciem – szkielet opisany przez Ortegę i in. należał do osobnika mierzącego około 6 m długości. Miał krótkie przednie kończyny – ich długość stanowiła 42% długości kończyn tylnych. Nadgarstek jest wydłużony, a pazury kończyn przednich – krótkie i masywne. Cechował się wydłużeniem dwóch wyrostków kolczystych jedenastego i dwunastego kręgu tułowiowego, tworzącymi ostro zakończoną strukturę przypominającą garb. U niektórych teropodów, takich jak spinozaury, występowały podobne twory, jednak u żadnego z nich nie były ograniczone do zaledwie dwóch kręgów, dlatego jego funkcja u Concavenator pozostaje niejasna. W pobliżu kręgów i śródstopia odnaleziono odciski łusek, które występują w podobnej różnorodności kształtów, co u niektórych przedstawicieli grupy Neornithes, obejmującej wszystkie współczesne ptaki. Na kości łokciowej znajdowała się seria niewielkich guzków, które według autorów stanowią miejsce przyczepu struktur odpowiadających lotkom współczesnych ptaków[1]. Na kości nosowej znajdują się wgłębienia[2].

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Ortegę i współpracowników Concavenator jest bazalnym przedstawicielem rodziny Carcharodontosauridae, bardziej zaawansowanym od eokarcharii i siostrzanym dla wszystkich pozostałych przedstawicieli tej rodziny. Autorzy sugerują, że zgrubienia na kości łokciowej Concavenator – podobne do występujących u ptaków i innych maniraptorów, takich jak welociraptor – dowodzą obecności skórnych struktur niebędących łuskami, znajdujących się w podobnej pozycji, co lotki u ptaków, a tym samym homologicznych z nimi[1]. Pióropodobne struktury odnaleziono również u dinozaurów ptasiomiednicznych Tianyulong[3] i Psittacosaurus[4] – jeśli byłyby one homologiczne z piórami ptaków, oznaczałoby to, że wszystkie dinozaury były pierwotnie pierzaste, natomiast jeśli wyewoluowały one niezależnie od ptasich piór, wówczas Concavenator byłby najdalej spokrewnionym z ptakami ze znanych pierzastych dinozaurów[1].

Foth, Tischlinger i Rauhut (2014) uznali jednak obecność pióropodobnych struktur u Concavenator za nieudowodnioną. Autorzy wskazują, że guzki, które miały być miejscem przyczepu pióropodobnych struktur, znajdują się na anterolateralnej (przednio-bocznej) powierzchni kości łokciowej, blisko miejsca styku kości łokciowej z kością promieniową; tymczasem u współczesnych ptaków oraz u welociraptora guzki będące miejscem przyczepu lotek znajdują się na tylnej lub posterolateralnej (tylno-bocznej) powierzchni kości łokciowej. Autorzy uznają za bardziej prawdopodobne, że guzki na kości łokciowej Concavenator stanowiły miejsce przyczepu więzadeł międzykostnych. W ocenie autorów nawet jeśli przyjąć, że u Concavenator występowały pióropodobne struktury, to z uwagi na fakt, że w zapisie kopalnym zachowały się tylko pośrednie i kontrowersyjne dowody ich obecności a nie one same, nie można nic powiedzieć na temat ich budowy – w tym na temat ich ewentualnego podobieństwa i/lub homologii z lotkami ptaków[5] Cuesta i in. (2015) w wyniku badań kości łokciowej wykazali, że guzki nie mogą być grzebieniem międzymięśniowym, lecz najprawdopodobniej miejscem przyczepu piór[6]. W 2018 roku wykazano, że Concavenator ukazuje synapomorfię z karcharodontozaurami i allozauroidami[7].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Gatunek typowy rodzaju, Concavenator corcovatus, został opisany w 2010 roku przez Ortegę i współpracowników w oparciu o niemal kompletny, bardzo dobrze zachowany szkielet (MCMM-LH 6666) odkryty w datowanych na barrem osadach stanowiska typu Konservat-Lagerstätte w Las Hoyas w hiszpańskiej prowincji Cuenca. Okaz znajdował się w wapieniu litograficznym, z odsłoniętą głównie prawą stroną ciała zwierzęcia. Nazwa Concavenator pochodzi od łacińskiej nazwy prowincji Cuenca (Conca) oraz słowa venator („łowca”). Nazwa gatunkowa corcovatus odnosi się do przypominającej garb struktury tworzonej przez dwa kręgi przedkrzyżowe[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Francisco Ortega, Fernando Escaso, José L. Sanz. A bizarre, humped Carcharodontosauria (Theropoda) from the Lower Cretaceous of Spain. „Nature”. 467 (7312), s. 203–206, 2010. DOI: 10.1038/nature09181. (ang.). 
  2. Elena Cuesta i inni, The cranial osteology of Concavenator corcovatus (Theropoda; Carcharodontosauria) from the Lower Cretaceous of Spain, „Cretaceous Research”, 91, 2018, s. 176–194, DOI10.1016/j.cretres.2018.06.007, ISSN 0195-6671 [dostęp 2024-01-21].
  3. Zheng Xiaoting, You Hailu, Xu Xing, Dong Zhiming. An Early Cretaceous heterodontosaurid dinosaur with filamentous integumentary structures. „Nature”. 458 (7236), s. 333–336, 2009. DOI: 10.1038/nature07856. (ang.). 
  4. Gerald Mayr, D. Stephan Peters, Gerhard Plodowski, Olaf Vogel. Bristle-like integumentary structures at the tail of the horned dinosaur Psittacosaurus. „Naturwissenschaften”. 89 (8), s. 361–365, 2002. DOI: 10.1007/s00114-002-0339-6. (ang.). 
  5. Christian Foth, Helmut Tischlinger i Oliver W. M. Rauhut. New specimen of Archaeopteryx provides insights into the evolution of pennaceous feathers. „Nature”. 511 (7507), s. 79–82, 2014. DOI: 10.1038/nature13467. (ang.). 
  6. Elena Cuesta, Francisco Ortega, José Luis Sanz, Ulnar bumps of Concavenator: Quill Knobs or Muscular scar? Myological Reconstruction of the forelimb of Concavenator corcovatus (Lower Cretaceous, Las Hoyas, Spain)., „Conference: 75th Annual Meeting of SVP”, październik 2015 (ang.).
  7. Elena Cuesta, Francisco Ortega, José Luis Sanz, Appendicular osteology of Concavenator corcovatus (Theropoda: Carcharodontosauridae) from the Lower Cretaceous of Spain, „Journal of Vertebrate Paleontology”, 4, 38, 2018, (1)–(24), DOI10.1080/02724634.2018.1485153, ISSN 0272-4634.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]