Kongerowate
| Congridae[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – Conger conger | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina |
kongerowate | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Conger Bosc, 1817 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Kongerowate[2], kongrowate[3] (Congridae) – rodzina morskich ryb węgorzokształtnych obejmująca ponad 190 gatunków[4] znacznie zróżnicowanych morfologicznie.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Tropikalne i umiarkowane strefy w Oceanie Indyjskim, Atlantyckim i Spokojnym[4].
Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]
Ciało średnio lub znacznie wydłużone, wężowate, bez łusek, w przekroju poprzecznym okrągłe, w części ogonowej bocznie spłaszczone. Oczy dobrze rozwinięte, u niektórych gatunków bardzo duże. Płetwa grzbietowa, ogonowa i odbytowa są ze sobą połączone; płetwy piersiowe występują u większości gatunków; linia boczna pełna[4]. Kształt pyska zależny od gatunku, od długiego, spiczastego do krótkiego, tępo zakończonego. Liczba kręgów od 105 do 225; liczba promieni wieczkowych: 8–22[4]. Ubarwienie od żółtawo-zielonego do brązowego lub czarnego.
Kongerowate są aktywne zwykle w nocy. Zjadają skorupiaki i małe ryby, a występujące w koloniach, częściowo zakopane w piaszczystym podłożu, tworzą tzw. ogrody węgorzowe, Heterocongrinae żywią się planktonem. Biologia rozrodu kongerowatych jest słabo poznana. Larwy typu leptocefal.
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Współcześnie żyjące rodzaje zaliczane do tej rodziny[5] są zgrupowane w 3 podrodzinach[4]:
- Congrinae: Acromycter — Bassanago — Bathycongrus — Bathyuroconger — Blachea — Castleichthys — Conger — Congrhynchus — Congriscus — Congrosoma — Diploconger — Gavialiceps — Gnathophis — Japonoconger — Lumiconger — Macrocephenchelys — Paruroconger — Promyllantor — Pseudophichthys — Rhynchoconger — Scalanago — Uroconger — Xenomystax
- Bathymyrinae: Ariosoma — Bathymyrus — Chiloconger — Kenyaconger — Parabathymyrus — Paraconger — Rostroconger
- Heterocongrinae: Gorgasia — Heteroconger
Klucz do identyfikacji podrodzin Congridae oraz rodzajów podrodziny Bathymyrinae opisał David G. Smith w 2018 w czasopiśmie Zootaxa[6].
W obrębie Congrinae wymieniane są jeszcze 2 rodzaje o niejasnej pozycji taksonomicznej[5] (incertae sedis): Leptocephalichthys i Oxyurus.
.jpg)
- Rodzaje wymarłe
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Congridae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ a b c d e J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.).
- ↑ a b R. Fricke, W. N. Eschmeyer, R. van der Laan (eds): Catalog of Fishes: genera, species, references (electronic version). California Academy of Sciences. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ David G. Smith. A new genus and species of congrid eel from the Philippines (Anguillliformes: Congridae: Bathymyrinae). „Zootaxa”. 4454 (1), s. 78–83, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4454.1.9. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kent E. Carpenter: Living Marine Resources of the Western Central Pacific (The), Volume 3. Batoid fishes, chimaeras and bony fishes part 1 (Elopidae to Linophrynidae). Rzym: Food and Agriculture Organization of the United Nations, 1999. ISBN 92-5-104302-7.
- Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
- Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.