Conrad Ansorge

Conrad Ansorge
Imię i nazwisko	Conrad Eduard Reinhold Ansorge
Data i miejsce urodzenia	15 października 1862 ; Bukówka
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1930 ; Berlin
Instrumenty	fortepian
Zawód	kompozytor, pianista
	Multimedia w Wikimedia Commons

Conrad Eduard Reinhold Ansorge^[1]^[2] (ur. 15 października 1862 w Bukówce, zm. 13 lutego 1930 w Berlinie^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor i pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1880–1882 studiował w konserwatorium w Lipsku, następnie w latach 1885–1886 był uczniem Ferenca Liszta w Weimarze^[1]^[2]. Koncertował w Stanach Zjednoczonych, następnie w 1893 roku osiadł w Weimarze^[1]. Od 1898 do 1903 roku był wykładowcą Klindworth-Scharwenka-Konservatorium w Berlinie^[1]^[2]. Wystąpił w Warszawie (1897) i Krakowie (1910)^[1]. Od 1920 roku uczył gry na fortepianie w Deutsche Akademie für Musik und darstellende Kunst w Pradze^[1]^[2].

Zasłynął przede wszystkim jako interpretator utworów fortepianowych Ludwiga van Beethovena i Ferenca Liszta^[1]^[2]. Skomponował m.in. Koncert fortepianowy, Sekstet smyczkowy, 2 kwartety smyczkowe, sonatę na wiolonczelę i fortepian, 3 sonaty fortepianowe, pieśni^[1]^[2]. Jego kompozycje cechują się liryzmem, noszącym cechy bliskie impresjonizmowi^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 56. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 93. ISBN 0-02-865526-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Conrad Ansorge – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 56. ISBN 83-224-0113-2.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 93. ISBN 0-02-865526-5.

[1]

[2]