Conrad Son

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conrad Son
Data i miejsce urodzenia

2 października 1966
Barcelona, Katalonia, Hiszpania

Zawód

aktor, reżyser filmowy, producent filmowy, kompozytor, impresario

Lata aktywności

od 1999

Strona internetowa

Conrad Son, znany także jako Capitán X[1] (ur. 2 października 1966 w Barcelonie) – hiszpański aktor, reżyser i producent filmów pornograficznych[2], kompozytor ścieżki dźwiękowej, impresario.

Stał się twórcą kina erotycznego w języku katalońskim[3], w tym Dziewczyny na poddaszu w dobrym humorze (Doncella caliente, 1999), Pasion Espanola (1999), Laura nie jest sama (Laura está sola, 2003)[4] i Pamięć o rybach (La memoria de los peces, 2004)[5].

Był nominowany do branżowych nagród na festiwalach filmowych w Berlinie, Brukseli, Barcelonie i Cannes[6].

Organizator Baix Eròtica.cat w Cornellà de Llobregat – festiwalu, którego celem jest szerzenie informacji o seksie i promowanie używania języka katalońskiego w branży[7], Salón Erotico de Murcia[8], Festival Erotico de Alicante[9] i festiwalu Maresmerotica.cat[10].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nou Barris[6][11] w Barcelonie. W wieku 16 lat zrealizował swoje pierwsze amatorskie filmy na taśmie 16 mm oraz wideoklipy dla niezależnych grup muzycznych[12]. Na początku lat 90. rozpoczął pracę w świecie mody pin-up. Jednocześnie produkował i reżyserował programy telewizyjne, a także alternatywne jak La Radio en Colors i L’Altra Lluna. Następnie kontynuowałem pracę na kanale 39 w lokalnej telewizji w Barcelonie. Później zajął się produkcją wideoklipów i spotów reklamowych.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Zapoczątkował profesjonalną karierę jako reżyser i scenarzysta filmów porno pierwszą produkcją Canal+ La Pandilla X (1996)[13]. Później zrealizował Les excursionistes calentes (1999)[14] z Sophie Evans, Toni Ribasem i Maxem Cortésem, Pasión española (1999) z Nacho Vidalem, Toni Ribasem i Maxem Cortésem oraz X Runners (2000) z Remigio Zampą.

W 2000 na festiwalu organizowanym przez magazyn „Hot Vidéo” w Cannes za erotyczną wersję filmu Luca Bessona Nikita - Nikita X: Licencia para follar (1998) z Sophie Evans, Toni Ribasem, Nacho Vidalem i Maxem Cortésem zdobył nominację do nagrody Hot d’Or w kategoriach: najlepszy scenariusz, najlepszy film i najlepszy trend. Film ten był też był nominowany na Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona w kategoriach: najlepszy reżyser i najlepszy film oraz otrzymał nagrodę publiczności dla najlepszego reżysera.

12 kwietnia 2000 ukazała się jego płyta Sexe en Català[15].

Kolejny film Conrad Son Company Khatar (2001) z Andreą Moranty i Maxem Cortésem[16] był nominowany na Festiwalu Erotycznym w Barcelonie oraz został uhonorowany nagrodą za najlepszy film erotyczny w Europie. Następnie Conrad Son przeniósł się do Włoch, gdzie w studiu Mario Salieriego wyreżyserował serię filmów fabularnych, w tym Tradimenti di mogli perverse (2001) ze Steve’em Holmesem, La Montaña del Miedo (2002) czy Nosferatu (2002) z Francesco Malcomem i Ritą Faltoyano. Conrad Son Company dla dystrybucji hiszpańskiej firmy Coco Films i niemieckiej Herzog Video zrealizował Glamour sex (2002) z Dorą Venter, Ritą Faltoyano i Ramónem Nomarem, a także Porn Stars & Rock'n'roll (2004)[17] z Dorą Venter, Maxem Cortésem, Philem Hollydayem i Steve’em Holmesem.

W 2001 otrzymał nagrodę Ninfa jako najlepszy reżyser[18]. Jego film Kovac (2002) z Maxem Cortésem w roli Nortona i Dorą Venter jako Elisą Gaggi zdobył nominację do European Erotic Awards, a także sześć nominacji oraz nagrodę za najlepszą okładkę erotyczną na Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona[16].

Pojawił się gościnnie w dramacie Dziwka (The Life: What’s Your Pleasure?, 2004)[19][20] na podstawie powieści Isabel Pisano z udziałem Daryl Hannah, Denise Richards i Joaquima de Almeidy. W 2006 wydał książkę Catalanes i calentes: com viuen el sexe les dones del nostre pais[21]. Pracował dla różnych firm takich jak Buterfly Motion, Ragtime, IFG, Negro y Azul, Gold Light, Video Lux, INT czy Pink’O.

Wywołał skandal po tym, jak zmusił Generalitat do dofinansowania 11 tys. euro – przeznaczonego na dubbing w języku katalońskim jego filmu Morze nie jest niebieskie (El mar no es azul, 2006)[22][23][24].

Jego film Private Media Group Project Sneak: Smells Like Groupie Pussy (2010)[25] otrzymał nominację do AVN Award i XBIZ Award jako najlepsza zagraniczna realizacja[26].

Jego produkcje dystrybuowane były na całym niemal świecie[27], zarówno w telewizji[28], jak na wideo i DVD[29]. Conrad Son był sponsorem nagród Galaxy Awards (MilkyWayChannel.com), którą przyznano 6 października 2013 w teatrze El Molino w Barcelonie[30].

W 2014 za realizację programu Conrad Son Show (2013–2015)[31] otrzymał nagrodę na Festival Internacional de Cine Erótico w Barcelonie w kategorii najlepsze media dla dorosłych[32][33][34]. Był twórcą reality show Xposure wyprodukowanym dla BaDoink[35]

W 2015 pełnił funkcję dyrektora targów salonu erotycznego Paixxón Galega w Galicji[36].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Album Tytuł utworu
2000 Sexe en Català (wyd. Música Global Discogràfica S.L) „Sexe en Català”
„Enamorat Com Un Idiota”
„Excitat”
„Voyeur”
„Dolç Paller”
„Tu”
„Si Te'n Vas”
„Petó X”
„La Meva Pornostar”
„Malalt De Porno”
Èxits 2000 En Català (składanka; wyd. DiscMedi Blau)[37] „Enamorat Com Un Idiota”

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
2000 Hot dʼor (Cannes) Najlepszy remake[38] Nikita X: Licencia para follar (1999) Nominacja
2001 Ninfa Najlepszy reżyser wg opinii publicznej[39] Les exxcursionistes calentes (2000) Wygrana
Najlepszy reżyser[40] Nominacja
Najlepszy reżyser/Najlepszy film X-runner (2000) Nominacja
2002 Ninfa Najlepszy film hiszpański 100% seksu[41] Glamour sex (2001) Nominacja
Najlepszy reżyser[41] Kovac (2002) Nominacja
Najlepszy film[41] Nominacja
2003 European X Festival (Bruksela, Belgia) Najlepszy film Kathar (2001) Wygrana
Ninfa Najlepszy film erotyczny[42] Laura está sola (2003) Wygrana
Najlepsza okładka[43] Nominacja
Najlepszy film hiszpański[43] Nominacja
Najlepsza scena lesbijska[42] Glamour sex (2002) Wygrana
Najlepszy film 100% seksu[43] Nominacja
Najlepszy hiszpański film 100% seksu[43] Nominacja
Najlepszy film soft[43] Nominacja
Najlepsza scena lesbijska[43] Jovencitas Cachondas (2002) Nominacja
2004 European X Festival (Bruksela, Belgia) Najlepszy reżyser[44] La memoria de los peces (2004) Wygrana
Ninfa Najlepszy film erotyczny[45] Wygrana
Najlepszy scenariusz[46] Nominacja
Prague Erotica Sex (Czechy) Najlepszy reżyser / Najlepszy film Wygrana
2005 AVN Award Najlepszy reżyser Black Label 36: Private Chateau 1 (2005) Nominacja
Ninfa Najlepszy projekt filmowy produkcji hiszpańskiej[47] Wygrana
Najlepszy film hiszpański[47] Wygrana
Najlepszy hiszpański scenariusz[47] Kovac Shark (2003) Nominacja
Najlepszy film hiszpański[47] El mar no es azul (2005) Wygrana
Najlepszy film erotyczny soft[47] Wygrana
Prague Erotica Sex (Czechy) Najlepszy reżyser Wygrana
2006 European X Festival (Bruksela, Belgia) Najlepszy reżyser Private Black Label 36: Private Chateau - The Struggle for Power (2005) Wygrana
Najlepszy film Wygrana
Najlepsze DVD Wygrana
2012 AVN Award Najlepsza zagraniczna realizacja[26] Project Sneak: Smells Like Groupie Pussy (2010) Nominacja
XBIZ Award Europejska realizacja roku[26] Nominacja
2013 Ninfa Najlepsze reżyser lub operator kamery[48] Nominacja
2014 Najlepsze media dla dorosłych[33][49] Conrad Son Show Wygrana
2016 EroAward Najlepszy przedsiębiorca[50] ConradRealityStars.tv Wygrana
2017 Najlepszy producent / reżyser[51] – Wygrana
2018 Najlepszy producent / reżyser[52] – Wygrana
2019 Najlepszy producent / reżyser[53] – Wygrana
Najlepszy fotograf[53] – Wygrana
2020 Najlepszy producent / reżyser porno[54] – Wygrana
2021 Najlepszy fotograf[55] – Wygrana
2022 Najlepszy fotograf[56] – Wygrana
2023 Najlepszy fotograf wydarzeń[57] – Wygrana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Conrad Son w serwisie IAFD
  2. ↑ Conrad Son. Orgasmatrix. [dostęp 2018-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-30)]. (hiszp.).
  3. ↑ Conrad Son fuig del 'pit i cuixa' als Festivals i aposta per l’educació sexual. Directe!cat. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-21)]. (hiszp.).
  4. ↑ Conrad Son. Osobnosti.cz. [dostęp 2017-02-09]. (cz.).
  5. ↑ Personalidade: Conrad Son (Espanha). InterFilmes.com. [dostęp 2017-10-21]. (port.).
  6. ↑ a b Jo, Conrad Son, #tambésócindependentista. smxi.cat, 2013-02-15. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)]. (hiszp.).
  7. ↑ La indústria del porno està en un moment crític. CastTV, 2009-05-19. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)]. (hiszp.).
  8. ↑ El Salón Erótico de Murcia abrirá sus puertas los días 13 y 14 de mayo en Ifepa. La Verdad, 2017-05-03. [dostęp 2024-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)]. (hiszp.).
  9. ↑ Mire Mas: Conrad Son al Gurugú. lleiding.com, 2007-09-10. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)]. (hiszp.).
  10. ↑ Conrad Son presenta un festival eròtic 'vitalista' i amb voluntat educativa. Capgròs, 2008-12-04. [dostęp 2024-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-29)]. (hiszp.).
  11. ↑ Interviewed: Conrad Son. Catalunya Barcelona, 2017-08-09. [dostęp 2022-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-14)]. (ang.).
  12. ↑ Test Conrad Son. Seda Magazine, 2006-06-22. [dostęp 2024-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-07)]. (hiszp.).
  13. ↑ Conrad Son (Martes, 11 de septiembre de 2012). diarioinformacion.com. [dostęp 2017-10-21]. (hiszp.).
  14. ↑ Carles Baldellou: Disfrutamos con el porno. elextrarradio.com, 2013-04-07. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-22)]. (hiszp.).
  15. ↑ Conrad Son & The Porno Band - „Sexe en Català”. Amazon.com. [dostęp 2021-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-25)]. (hiszp.).
  16. ↑ a b Costa Jordi: El Sexo que habla: el porno español explicado por sí mismo. Aguilar/Santillana, 2006, s. 23, 90. ISBN 84-03-09703-4. (hiszp.).
  17. ↑ Luka: Porn Stars RocknRoll (2004). XXXStreams.org, 26 września 2020. [dostęp 2021-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  18. ↑ Conrad Son w bazie IMDb (ang.)
  19. ↑ Conrad Son w bazie Filmweb
  20. ↑ Conrad Son. Listal. [dostęp 2017-02-09]. (ang.).
  21. ↑ Son Conrad: Catalanes i calentes: com viuen el sexe les dones del nostre pais. Columna, 2006. ISBN 978-84-664-0708-3.
  22. ↑ Héctor Marín: El porno catalán defiende su hecho diferencial. „El Mundo”, 2008-03-17. [dostęp 2022-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  23. ↑ Michael Hayes: Catalan Regional Government Uses Erotica to Spread Language. xbiz.com, 2007-03-11. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  24. ↑ Martí Paola: Conrad Son: “A diferència de fa vint anys, ara hi ha actrius i actors porno que parlen català”. RAC 1, 2020-09-01. [dostęp 2022-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  25. ↑ Lyla Katz (2011-06-05): Pure Play Debuts Private Media's New Line 'Project Sneak'. xbiz.com. [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
  26. ↑ a b c Project Sneak: Smells Like Groupie Pussy (2010). Internet Adult Film Database. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  27. ↑ Ester Castanyer: Conrad Son aposta pel sexe en català com a forma de normalització lingüística. Cugat, 5 kwietnia 2006. [dostęp 2021-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-25)]. (hiszp.).
  28. ↑ La Institución Ferial Alicantina (IFA) acogerá el Salón Erótico de Levante. Elmundo. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  29. ↑ Conrad Son i Nena Gogó apadrinen VHS. Verkami. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  30. ↑ Galaxy Awards Winners Announced. xbiz.com, 2013-10-10. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  31. ↑ Paula Pérez: La gran familia pornográfica española. Compostimes, 2014-10-09. [dostęp 2017-10-21]. (hiszp.).
  32. ↑ Ganadores de los Premios Ninfa. Primera Línea. [dostęp 2017-10-03]. (hiszp.).
  33. ↑ a b FICEB 2014 Awards. Salón Erótico de Barcelona. [dostęp 2017-10-03]. (hiszp.).
  34. ↑ Nuestro equipo en los Premios Ninfa de Primera Linea (2014-10-09). Ana Belén Espejo. [dostęp 2017-10-03]. (hiszp.).
  35. ↑ Daniel Gutiérrez: Interview: Adult Director, Producer & Actor Conrad Son. BaDoink, 2014-03-27. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  36. ↑ Dolores Cela: Demandan al recinto ferial por el uso del nombre de Salón Erótico de Galicia. La Voz de Galicia, 2015-02-07. [dostęp 2022-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  37. ↑ Conrad Son w bazie Discogs.com (ang.)
  38. ↑ 2000 Hot D’or Nominations Are In. AVN. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-24)]. (ang.).
  39. ↑ FICEB 2001 Awards. Salón Erótico de Barcelona. [dostęp 2017-10-03]. (hiszp.).
  40. ↑ Conrad Son Awards. FamousFix.com. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
  41. ↑ a b c FICEB 2002 Awards. Salón Erótico de Barcelona. [dostęp 2018-03-26]. (hiszp.).
  42. ↑ a b Evil Angel Leads the Pack In Barcelona With Five NINFA Awards. AVN, 2003-10-09. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
  43. ↑ a b c d e f 2003 FICEB Award winners & nominees. ficeb.com. [dostęp 2017-04-17]. (ang.).
  44. ↑ Festival De L‘Erotisme und European-X-Awards 2004. German-Adult-News.com, 2004-03-10. [dostęp 2016-12-02]. (niem.).
  45. ↑ Katsumi Snags Three NINFA Awards [online], AVN, 7 października 2004 [dostęp 2022-10-22] (ang.).
  46. ↑ International erotic film festiva of Barcelona – FICEB. ficeb.com. [dostęp 2016-11-28]. (ang.).
  47. ↑ a b c d e Barcelona International Erotic Film Festival. ficeb.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  48. ↑ Y los nominados a los premios Ninfa-PL son…. Primera Línea. [dostęp 2017-10-22]. (hiszp.).
  49. ↑ Nominaciones a los Premios Ninfa-Primera Línea. Primera Línea. [dostęp 2017-10-03]. (hiszp.).
  50. ↑ Winners 2016 - Cam is the New Hollywood! (1st edition). EroticCamAwards.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  51. ↑ Winners 2017 - We make MegaStars! (2nd edition). EroAward.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  52. ↑ Winners 2018 - The Most Voted Award in Adult Industry! (3rd edition). EroAward.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  53. ↑ a b Winners 2019 - Bitcoin Fetish (4th edition). EroAward.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  54. ↑ Winners 2020 - Queens, Kings & Goddesses (5th edition). EroAward.com. [dostęp 2021-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-25)]. (ang.).
  55. ↑ #EroAward2021: The Bitcoin Award of EROtism! (6th edition). EroAward.com. [dostęp 2022-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-24)]. (ang.).
  56. ↑ #EroAward2022: Cryptocurrencies & Financial Domination (7th edition). EroAward.com. [dostęp 2022-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-28)]. (ang.).
  57. ↑ #EroAward2023: Bitcoin, FinDom & FemDom! (8th edition). EroAward.com. [dostęp 2024-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-06)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Conrad_Son&oldid=72441733”