Conservatorio Niccolò Paganini
 Villa Bombrini – siedziba uczelni | |
| Data założenia |
grudzień 1829 |
|---|---|
| Typ |
uczelnia artystyczna |
| Państwo | |
| Adres |
Conservatorio Niccolò Paganini |
| Dyrektor |
Roberto Tagliamacco |
Położenie na mapie Genui  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Ligurii  | |
 44°24′00,21″N 8°57′37,71″E/44,400058 8,960475
| |
| Strona internetowa | |
Conservatorio Niccolò Paganini – Istituto di Alta Formazione Musicale (Konserwatorium im. Niccolò Paganiniego – Instytut Wyższego Kształcenia Muzycznego) – uczelnia muzyczna, założona w grudniu 1829 roku w Genui jako Scuola Gratuita di Canto (Bezpłatna Szkoła Śpiewu). W 1850 roku szkoła została przemianowana na Civico Istituto di Musica (Miejski Instytut Muzyczny), który w 1904 roku otrzymał imię Niccolò Paganiniego. Ustawa z 22 marca 1974 roku usankcjonowała (z mocą wsteczną od 1967 roku) proces przekształcenia dotychczasowego Instytutu w Konserwatorium Państwowe.
Wśród pierwszych uczniów Instytutu znalazł się Michele Novaro, który w 1847 roku skomponował do słów Goffreda Mameli utwór „Il Canto degli Italiani”, znany dziś jako hymn Włoch.
Historia[edytuj | edytuj kod]
XIX wiek[edytuj | edytuj kod]
W grudniu 1829 roku została założona w Genui przez Antonia Costę Scuola Gratuita di Canto (Bezpłatna Szkoła Śpiewu). 2 stycznia 1830 roku Szkoła rozpoczęła działalność. Była powiązana z Teatro Carlo Felice. Wśród pierwszych uczniów Instytutu znalazł się Michele Novaro, który w 1847 roku skomponował do słów Goffreda Mameli utwór „Il Canto degli Italiani”, znany dziś jako hymn Włoch. Pierwsza siedziba szkoły mieściła się w starym budynku, obecnie nieistniejącym, brakowało jej sali koncertowej, a rozprawy naukowe musiały być prowadzone w sali Antica Accademia di Pittura. Wkrótce potem szkoła przeniosła się do zabudowań Monastero delle Grazie. W budynku klasztornym prowadzono zajęcia dydaktyczne oraz organizowano publiczne koncerty. W 1849 zmarł Antonio Costa, a Królestwo Sardynii[a] poniosło klęskę w bitwie pod Novarą. Szkoła muzyczna została zamknięta, ale w grudniu następnego roku ponownie otwarta pod bezpośrednim zarządem miasta i pod nową nazwą Civico Istituto di Musica (Miejski Instytut Muzyczny). Po etapie przejściowym w 1852 roku kierownictwo powierzono instytutu skrzypkowi Giovanniemu Serra, który był pierwszym skrzypkiem i dyrektorem orkiestry Teatro Carlo Felice. W 1866 roku Instytut przeprowadził się do nowej siedziby w klasztorze San Filippo przy ulicy Lomellini. W 1871 roku do Instytutu uczęszczało 102 uczniów; najliczniejsze były klasy śpiewu oraz klasa kobieca gry na fortepianie[1].
XX wiek[edytuj | edytuj kod]
W 1904 roku Instytut otrzymał imię Niccolò Paganiniego, a w 1933 roku został zrównany z konserwatoriami państwowymi. Po wejściu w życie konkordatu między rządem włoskim a Watykanem Instytut przeniósł się z dotychczasowej siedziby (która musiała być zwrócona zakonowi) do Villi Raggio w Albaro. W okresie powojennym Instytut został tymczasowo przeniesiony do Palazzo della Meridiana. W 1967 roku gmina Genua przekazała Konserwatorium zakupioną kilka lat wcześniej Villę Bombrini[1].
Ustawa z 22 marca 1974 roku usankcjonowała (z mocą wsteczną od 1967 roku) proces przekształcenia dotychczasowego Instytutu w Konserwatorium Państwowe[1].
XXI wiek[edytuj | edytuj kod]
24 kwietnia 2010 roku w murach uczelni zabrzmiały po raz pierwszy skrzypce „Il Cannone” Paganiniego, wykonane w warsztacie Guarneri del Gesù w 1743 roku; zagrał na nich Mario Trabucco w duecie z gitarzystą José Scanu[2].
27 czerwca 2018 roku nowym dyrektorem Konserwatorium został wybrany Roberto Tagliamacco[3].
Proces dydaktyczny[edytuj | edytuj kod]
Uczelnia prowadzi studia dyplomowe I i II stopnia w poszczególnych klasach instrumentów i kategoriach: muzyka klasyczna, jazz i muzyka elektroniczna[1].
Znane osobistości związane z Konserwatorium[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Do którego należała Genua.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Conservatorio Niccolò Paganini: Manifesto degli Studi a.a. 2017-2018. ww2.gazzettaamministrativa.it. [dostęp 2019-09-17]. (wł.).
- ↑ Ministero dei beni e delle attività culturali: l violino di Paganini al Conservatorio Paganini. www.beniculturali.it. [dostęp 2019-09-17]. (wł.).
- ↑ Comune di Genova: Tagliamacco nuovo direttore del Conservatorio, gli auguri dell'assessore Serafini. comune.genova.it. [dostęp 2019-09-17]. (wł.).