Conversations with Myself

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conversations with Myself
Wykonawca albumu studyjnego
Bill Evans
Wydany

1963

Nagrywany

6, 9 i 20 lutego 1963, Nowy Jork

Gatunek

jazz

Długość

43:33

Wydawnictwo

Verve Records

Producent

Creed Taylor

Oceny
Album po albumie
The Gary McFarland Orchestra
(1963)
Conversations with Myself
(1963)
Plays the Theme from The V.I.P.s and Other Great Songs
(1963)

Conversations with Myself – album Billa Evansa wydany przez wytwórnię Verve Records w 1963.

Płyta została nagrana metodą overdubbingu, przez nałożenie na siebie trzech[2] osobno nagranych ścieżek fortepianowych. Nagrania zostały dokonane w Webster Hall w Nowym Jorku 6, 9 i 20 lutego 1963.

Album uzyskał nagrodę Grammy w kategorii Best Instrumental Jazz Performance – Soloist or Small Group w 1964.

Evans nagrał później jeszcze dwie płyty przy zastosowaniu overdubbingu – Further Conversations with Myself w 1967 oraz New Conversations w 1978.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

1. ’Round Midnight (Thelonious Monk, Cootie Williams) 6:33
2. „How About You?” (Burton Lane, Ralph Freed) 2:48
3. Spartacus Love Theme” (Alex North) 5:08
4. „Blue Monk” (Thelonious Monk) 4:32
5. Stella by Starlight (Victor Young, Ned Washington) 4:50
6. „Hey, There” (Richard Adler, Jerry Ross) 4:29
7. „N.Y.C.'s No Lark” (Bill Evans) 5:34
8. „Just You, Just Me” (Jesse Greer, Raymond Klages) 2:35
9. „Bemsha Swing” (Denzil Best, Thelonious Monk) 2:54
10. „A Sleepin' Bee” (Harold Arlen, Truman Capote) 4:10
43:33

Pierwotnie na płycie znajdowały się utwory nr 1-8. Utwór nr 9 został wydany po raz pierwszy na płycie The Best of Bill Evans, a utwór nr 10 na wydaniu CD Conversations with Myself.

Tytuł kompozycji Evansa „N.Y.C.'s No Lark” jest anagramem imienia i nazwiska Sonny’ego Clarka, hard bopowego pianisty, który zmarł w 1963 w wieku niespełna 32 lat.

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bill Evans Conversations with Myself.
  2. W utworze Blue Monk zostały nałożone dwie ścieżki.