Copa Libertadores
| ||
![]() | ||
Państwo | Ameryka Południowa | |
Dyscyplina | piłka nożna | |
Organizator rozgrywek | CONMEBOL | |
Data założenia | 1960 | |
Partner TV | Lista nadawców(ang.) | |
Sponsor tytularny | Santander Mastercard Bridgestone Qatar Airways Ford TAG Heuer Rexona Amstel Gatorade EA Sports | |
Rozgrywki | ||
Liczba drużyn | 47 | |
Zwycięzcy | ||
Pierwszy zwycięzca | ![]() | |
Obecny zwycięzca | ![]() | |
Najwięcej zwycięstw | ![]() | |
Strona internetowa |
Copa Libertadores de América, czyli Puchar Wyzwolicieli Ameryki – międzynarodowe rozgrywki klubowe pomiędzy najlepszymi klubami piłkarskimi Ameryki Południowej. Rozgrywki odbywają się co roku.
Format[edytuj | edytuj kod]
Rozgrywki miały różne formaty na przestrzeni lat. Pierwotnie tylko mistrzowie poszczególnych krajów Ameryki Południowej mogli uczestniczyć w turnieju. W 1966 dopuszczono również wicemistrzów. W 1998 roku zaproszone zostały zespoły z Meksyku, które regularnie brały udział w czempionacie od roku 2000 do 2016, kiedy nastąpiło jego powiększenie z 20 do 32 zespołów. Obecnie w rozgrywkach występują co najmniej po cztery zespoły z danego kraju, przy czym Argentyna może wystawić sześć klubów, a Brazylia siedem.
Obecny format zakłada również trzy rundy eliminacyjne, grane od stycznia do lutego. W pierwszej rundzie bierze udział 6 zespołów, w drugiej 16 i w trzeciej 8, które podzielone są na pary, które to rywalizują w formie dwumeczu. Zwycięzcy trzeciej rundy oraz pozostałych 26 uczestników uczestniczą w fazie grupowej, w której to zespoły podzielone są na osiem grup. Zwycięzcy każdej grupy, a także drużyny, które zajęły w nich drugie miejsce grają następnie w fazie pucharowej, granej na tej samej zasadzie, która panuje w Lidze Mistrzów. W przeciwieństwie jednak do europejskich rozgrywek, finał odbywa się w formie dwumeczu, rozgrywanego na boiskach finalistów poszczególnych edycji, wyjątkiem był finał w 2019, rozgrywany był wtedy jeden mecz na neutralnym boisku w stolicy Peru czyli Limie. Zwycięzca Copa Libertadores otrzymuje szansę gry w dwóch turniejach: Klubowych Mistrzostwach Świata oraz Recopa Sudamericana[1].
Przydział miejsc[edytuj | edytuj kod]
I runda | II runda | III runda | Faza grupowa | Faza play-off |
---|---|---|---|---|
|
|
|
Miejsce zapewnione mają też zwycięzcy Copa Libertadores i Copa Sudamericana z poprzedniego roku. |
|
Zwycięzcy[edytuj | edytuj kod]
Osiągnięcia według klubów[edytuj | edytuj kod]
Osiągnięcia według państw[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Zwycięzca | Finalista |
---|---|---|
![]() |
25 | 12 |
![]() |
19 | 15 |
![]() |
8 | 8 |
![]() |
3 | 7 |
![]() |
3 | 5 |
![]() |
1 | 5 |
![]() |
1 | 3 |
![]() |
0 | 3 |
![]() |
0 | 2 |
![]() |
0 | 0 |
![]() |
0 | 0 |
Najlepsi strzelcy w historii[edytuj | edytuj kod]
Mj. | Zawodnik | Gole | Mecze | Kluby |
---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
54 | 87 | Peñarol, Barcelona SC |
2 | ![]() |
37 | 77 | Peñarol |
3 | ![]() |
36 | 88 | Peñarol, São Paulo FC, SE Palmeiras |
4 | ![]() |
31 | 47 | River Plate |
5 | ![]() |
30 | 76 | Nacional |
6 | ![]() |
29 | 94 | América de Cali, Barcelona SC |
![]() |
29 | 62 | River Plate, CD Universidad Católica, Club Universidad de Chile, Santa Fe | |
![]() |
29 | 43 | CR Vasco da Gama, Corinthians Paulista, Grêmio, São Paulo FC | |
9 | ![]() |
26 | 53 | Jorge Wilstermann, Blooming, CD San José |
![]() |
26 | 40 | Independiente, Nacional |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Copa Libertadores
- RSSSF - dotychczasowe wyniki Copa Libertadores
- Historia rozgrywek
|