Corpus Hermeticum
Corpus Hermeticum – zbiór greckojęzycznych traktatów powstałych w II i III wieku jako zapis objawień mitycznego bóstwa Hermesa Trismegistosa, o cechach egipskiego Thota i Merkurego. Całość zbioru tzw. pism hermetycznych łączy w sobie wpływy gnostyckie, neoplatońskie i kabalistyczne.
Spośród kilkunastu traktatów i ich fragmentów za najważniejszy uchodzi Poimandres (Ποιμάνδρης, Pasterz ludzi), zawierający objawienia mitycznej postaci o tym imieniu. Inne traktaty to religijne dialogi pomiędzy Hermesem Trismegistosem a Asklepiosem , Hermesem i jego synem Thotem[1].
Zbiór znany był zarówno w późnej starożytności, jak i w średniowieczu, nawiązywali do niego m.in. Ojcowie Kościoła, szczególnym powodzeniem cieszył się jednak w kręgach alchemicznych. Szeroki odbiór i rozpowszechnienie tych tekstów w Europie nastąpiły po wydanym łacińskim przekładzie z 1463 roku, dokonanym przez florentyńczyka Marsilio Ficino.
Corpus Hermeticum dostępny jest w wielu tłumaczeniach i komentarzach, również w języku polskim, na który przekładał go Wincenty Myszor[1].
Przesłanie Corpus Hermeticum zostało zawarte we współczesnym traktacie hermetycznym Kybalion.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Słownik pisarzy antycznych (pod red. A. Świderkówny). Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 239, ISBN 83-214-1199-1.