Cortinarius tubarius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cortinarius tubarius
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

Cortinarius tubarius

Nazwa systematyczna
Cortinarius tubarius Ammirati & A.H. Sm.
Michigan Bot. 11(1): 22 (1972)

Cortinarius tubarius Ammirati & A.H. Sm. – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisali go Joseph F. Ammirati i Alexander Hanchett Smith w 1972 r.[1] Synonimy[2]:

  • Cortinarius palustris f. sphagneti (M.M. Moser) Nespiak 1975
  • Cortinarius palustris var. sphagneti (M.M. Moser) Nezdojm. 1980
  • Cortinarius sphagneti P.D. Orton 1958
  • Cortinarius tubarius var. luteofolius Ammirati & A.H. Sm. 1972
  • Dermocybe palustris var. sphagneti M.M. Moser 1967
  • Dermocybe sphagneti (M.M. Moser) M.M. Moser 1983
  • Dermocybe tubaria (Ammirati & A.H. Sm.) Ammirati 1988
  • Dermocybe tubaria var. luteofolia (Ammirati & A.H. Sm.) Ammirati 1988

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 2–5 cm, początkowo dzwonkowaty, potem wypukły, na koniec płaski, zwykle z wyraźnym centralnym garbem. Powierzchnia żółtobrązowa do czerwonobrązowej, czasem z odcieniami oliwkowymi, czasem czerwonobrązowa, drobno filcowana, łysiejąca. Zasnówka jest jasnożółta lub oliwkowożółta[3].

Blaszki

Długo są żółte, później żółtooliwkowe lub żółtoochrowe, w końcu brązowe[3].

Trzon

Wysokość 5–12 cm, grubość 0,3–0,7 cm, cylindryczny. Powierzchnia drobno włóknista, żółta do żółto-oliwkowej, później oliwkowo-brązowa[3].

Miąższ

W górnej części kapelusza żółty, gdzie indziej żółtooliwkowy lub rdzawy[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne lub migdałowate, 8–9,5 × 5–6 cm, umiarkowanie brodawkowate[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Cortinatius tubarius w USA, Kanadzie i niektórych krajach Europy[4]. W Krytycznej liście wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski W. Wojewody brak tego gatunku[5]. Podaje go H. Komorowska w 2000 r. w Borach Tucholskich, ale bez polskiej nazwy[6]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów[7].

Naziemny grzyb saprotroficzny[5]. Występuje na torfowiskach i w bagiennych borach pod sosnami i brzozami[7]. Owocniki tworzy zazwyczaj od sierpnia do października[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-11-20].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-11-20].
  3. a b c d e f Cortinarius tubarius Ammirati & A.H. Sm. 1972 [online] [dostęp 2021-11-20].
  4. Mapa występowania Cortinarius tubarius na świecie [online] [dostęp 2021-11-20].
  5. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  6. H. Komorowska. 2000. Materiały do poznania macromycetes Borów Tucholskich i przyległych terenów. W: Lisiewska M., Ławrynowicz M. (red.). Monitoring grzybów. PTB, Sekcja Mikologiczna. Poznań-Toruń: 81-96.
  7. a b Aktualne stanowiska Cortinarius tubarius w Polsce [online] [dostęp 2021-11-20].