Courtauld Institute of Art

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Courtauld Institute of Art
Ilustracja
Siedziba Instytutu Courtaulda w Londynie
Data założenia

1932

Typ

uczelnia publiczna

Patron

Samuel Courtauld

Państwo

 Wielka Brytania

Adres

Somerset House, Strand[1]
London WC2R 0RN

Liczba pracowników
• naukowych


ok. 60[2]

Liczba studentów

400[3]

Rektor

prof. Deborah Swallow (dyrektor)[2]

Położenie na mapie City of Westminster
Mapa konturowa City of Westminster, po prawej znajduje się punkt z opisem „The Courtauld Institute of Art”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „The Courtauld Institute of Art”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „The Courtauld Institute of Art”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „The Courtauld Institute of Art”
Ziemia51°30′39″N 0°07′01″W/51,510833 -0,116944
Strona internetowa

The Courtauld Insitute of Art (pol. Instytut Courtaulda, Courtauld) – brytyjska szkoła wyższa specjalizująca się w historii i konserwacji dzieł sztuki, wchodząca w skład Uniwersytetu Londyńskiego[4][5]. W jej posiadaniu znajduje się bogata kolekcja obrazów, grafiki, rzeźby i wyrobów rzemiosła artystycznego, częściowo eksponowana w Courtauld Gallery[6][7][8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Instytut został powołany w 1932 r. w wyniku prywatnej inicjatywy kolekcjonerów Samuela Courtaulda i Arthura Lee (wicehrabiego Lee of Fareham) oraz historyka sztuki Sir Roberta Witta. Uroczyste otwarcie odbyło się w październiku tego roku[9]. Instytut był pierwszą brytyjską instytucją specjalizującą się w akademickich badaniach nad sztuką, zanim na poszczególnych uniwersytetach zaczęto tworzyć samodzielne wydziały historii sztuki. Jego pierwszą siedzibą do 1989 r. był Home House przy 20 Portman Square – londyńska rezydencja Courtaulda. Obecnie Instytut wraz z Galerią zajmują północne skrzydło Somerset House przy Strandzie. Niemal od początku pozostaje blisko związany z londyńskim Instytutem Warburga, z którym od 1937 r. wspólnie publikuje „The Journal of the Warburg and Courtauld Institutes”[9][10].

W gronie jego dyrektorów był m.in. Anthony Blunt (1907-1983), badacz nowożytnego malarstwa francuskiego (popularnie kojarzony ponadto jako członek tzw. piątki z Cambridge)[11][12].

Reputacja[edytuj | edytuj kod]

Instytut Courtaulda cieszy się bardzo wysoką reputacją - wielu jego absolwentów zajmuje wysokie stanowiska, m.in. w światowym muzealnictwie[5][13]. Wśród jego absolwentów są lub byli dyrektorzy takich instytucji jak m.in. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, British Museum w Londynie, National Gallery w Londynie, Tate w Londynie, Detroit Institute of Art, Cleveland Museum of Art, Ashmolean Museum w Oksfordzie, Morgan Library & Museum w Nowym Jorku, Kunsthalle Bremen, Fitzwilliam Museum w Cambridge, Kimbell Art Museum w Fort Worth, National Galleries of Scotland w Edynburgu, Statens Museum for Kunst w Kopenhadze, Deutsches Historisches Museum w Berlinie, Art Gallery of Ontario w Toronto, Bibliotheca Hertziana w Rzymie[13][14][15].

Polscy historycy sztuki związani z The Courtauld Institute of Art[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zbiory Courtauld Gallery – wybrane przykłady

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Student Life. Somerset House. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).
  2. a b Academic Staff, The Courtauld Institute of Art. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-03)]. (ang.).
  3. Our Students, The Courtauld Institute of Art. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  4. Courtauld Institute of Art. london.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-29)]. (ang.).
  5. a b Courtauld Institute of Art, University of London. londonhigher.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).
  6. The Courtauld Gallery, London, UK. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  7. The Courtauld Institute of Art: The Courtauld Gallery. artstor.org. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).
  8. The Courtauld Institute of Art Preserves and Publishes Its Prestigious Collection with Portfolio Server. extensis.com. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).
  9. a b A History of The Courtauld Institute of Art. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  10. The Warburg Institute: Journal. warburg.sas.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  11. Anthony Blunt. historylearningsite.co.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).
  12. Blunt, Anthony Frederick, Sir (annulled 1979). dictionaryofarthistorians.org. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-02)]. (ang.).
  13. a b About The Courtauld, Campaign Challenge, The Courtauld Institute of Art. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).
  14. Alumni Profile - The Courtauld Institute of Art. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
  15. Alumni News - The Courtauld Institute of Art. courtauld.ac.uk. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-19)]. (ang.).
  16. prof. dr hab. Wiesław Juszczak. Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. ihs.uw.edu.pl. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)].
  17. Klementyna Żurowska, Lech Kalinowski (12 IX 1920 - 15 VI 2004), Rocznik PAU Rok 2003/2004, Kraków 2005, s.256-260.
  18. dr hab. Paweł Leszkowicz. Instytut Historii Sztuki UAM w Poznaniu. arthist.amu.edu.pl. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)].
  19. George Zarnecki: Former deputy director of the Courtauld Institute of Art and leading scholar of Romanesque sculpture. independent.co.uk, 16 września 2008. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  20. George Jerzy Zarnecki. findagrave.com. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  21. Zarnecki, George (né Jerzy Żarnecki). dictionaryofarthistorians.org. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-16)]. (ang.).
  22. dr hab. Barbara Arciszewska. Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. ihs.uw.edu.pl. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)].
  23. Nowy dyrektor Łazienek Królewskich w Warszawie. mkidn.gov.pl, 30 września 2008. [dostęp 2013-12-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]