Coxosternum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spód głowy drewniaka widełkowca. Coxosterna szczękonóży zaznaczone na niebiesko

Coxosternum (l. mn. coxosterna) – część ciała stawonogów złożona ze zlanych ze sobą: sternum i członów nasadowych odnóżybioder (coxae). Tworzy jeden skleryt lub może być podzielona na coxosternites, zwane też koksytami[1].

Pareczniki[edytuj | edytuj kod]

U pareczników coxosterna występują na brzusznej stronie głowy i pierwszym segmencie tułowia. Po dwa coxosternity złożone ze zlanych ze sobą bioder i części sternum budują kolejno podstawy: pierwszej pary szczęk (maxillae I), drugiej pary szczęk (maxillae II) oraz szczękonóży (maxillipedes). Na coxosternum pierwszej pary szczęk znajduje się para stożkowatych, stawowych telopoditów, a pomiędzy nimi para mniejszych, stożkowatych wyrostków biodrowych (coxal projections). Na coxosternum drugiej pary szczęk osadzone są dwa głaszczki i mogą otwierać się gruczoły drugiej pary szczęk porami zwanymi metameric pores. Coxosternum pierwszego segmentu tułowia stanowi podstawę szczękonóży, a jego przednia krawędź często posiada ząbki lub kolce[2]

Owady[edytuj | edytuj kod]

Coxosterna występują u rybików. Powstają ze zlanych ze sobą: płytki brzusznej (sternum) i koksytu[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gordon Gordh, David Headrick: A Dictionary of Entomology. CABI Publishing, 2000, s. 240.
  2. J. G. E. Lewis: The Biology of Centipedes. Cambridge University Press, 1981, s. 8-17.
  3. Jan Stach: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. III-V Pierwogonki – Protura, Widłogonki – Diplura, Szczeciogonki – Thysanura. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1955, s. 44.