Credo ut intelligam

Credo ut intelligam (łac. "Wierzę, żeby rozumieć") – filozoficzna sentencja, dewiza św. Anzelma z Canterbury, sformułowana przez św. Augustyna z Hippony^[1]. Wyraża prymat wiary nad rozumem i oznacza, że doktryna wiary katolickiej może być zrozumiała dopiero po udzieleniu aktu wiary. Dewiza współcześnie często utożsamiana z tytułem encykliki św. Jana Pawła II "Fides et ratio" (łac. "Wiara i rozum")^[2], natomiast historycznie – z inną doktryną św. Anzelma – "Fides quaerens intellectum" (łac. "Wiara poszukująca zrozumienia") – gdzie obie stanowią podstawę scholastyki.

Dewiza ta w wersji ateistycznej przejawia się w filozofii Ludwiga Wittgensteina, gdzie zrozumienie struktury i pojęć dotyczących życia jest możliwe tylko po uwierzeniu w jego sens.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Augustine quote – Reflections [online], reflectionsbyken.wordpress.com, 14 lutego 2014 (ang.).
↑ ScottS. Hahn ScottS., Przyczyny wiary : jak zrozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie, Kraków: Wydawnictwo Salwator, [cop. 2009], s. 29, ISBN 978-83-7580-044-9, OCLC 864142420 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

credo ut intelligam, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-15] .
Dewiza w serwisie CatholicCulture.org
Dewiza w serwisie OxfordReference.com

[1] Augustine quote – Reflections [online], reflectionsbyken.wordpress.com, 14 lutego 2014 (ang.).

[2] ScottS. Hahn ScottS., Przyczyny wiary : jak zrozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie, Kraków: Wydawnictwo Salwator, [cop. 2009], s. 29, ISBN 978-83-7580-044-9, OCLC 864142420 .

[1]

[2]