Cryptarcha strigata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cryptarcha strigata
(Fabricius, 1787)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

łyszczynkowate

Podrodzina

Cryptarchinae

Rodzaj

schowka

Gatunek

Cryptarcha strigata

Synonimy
  • Nitidula strigata Fabricius, 1787
  • Nitidula lateralis Sahlberg, 1820
  • Nitidula verbasci Thunberg, 1794
  • Dermestes graphicus Schrank von Paula, 1796
  • Cryptarcha circassica Reitter, 1887
  • Cryptarcha quadrisignata Küster, 1845
  • Cryptarcha punctatissima Boieldieu, 1859
  • Cryptarcha strigata f. unifasciata Polentz, 1932

Cryptarcha strigatagatunek chrząszcza z rodziny łyszczynkowatych i podrodziny Cryptarchinae. Zamieszkuje państwo holarktyczne.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1787 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Nitidula strigata[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 3,2 do 4,5 mm, stosunkowo mocno wypukłym, w zarysie owalnym. Oskórek jest nieregularnie punktowany i porośnięty dwoma rodzajami włosków – odstającymi białawymi i przylegającymi ciemniejszymi[2]. Głowa ubarwiona jest czarno[3]. Czułki wieńczą buławki o stosunkowo luźno zestawionych członach[2]. Przedplecze jest czarne z rdzawo rozjaśnionymi brzegami[3][2]. Krawędź podstawowa przedplecza jest falisto wykrojona[2]. Pokrywy są czarne z rdzawymi brzegami i dwoma parami wąskich, zygzakowatych plam o barwie kremowej do rdzawej[3][2]. Rzędy pokryw są wąskie, płytkie i bardzo delikatne, jednak rządek przyszwowy widoczny jest od szczytu pokryw aż za połowę ich długości. Przedpiersie ma wyrostek międzybiodrowy ku tyłowi lekko rozszerzony i na szczycie gwałtownie ścięty, co wyraźnie odróżnia go od C. undata. Odnóża mają wyraźnie, sercowato rozszerzone trzy początkowe człony stóp[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zamieszkuje lasy, zadrzewienia i parki[3]. Jest gatunkiem saproksylicznym. Bytuje w zagrzybiałych pniach i pniakach, hubach oraz wyciekającym z drzew soku. Larwymykofagiczne. Zimowanie odbywa się w stadium owada dorosłego pod korą starych drzew i w porastających je mchach. Wiosną owady dorosłe spotyka się także w gnijących na polach burakach[4][3].

Gatunek holarktyczny[2]. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Andory, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji[1]. Poza tym zamieszkuje palearktyczną Azję i nearktyczną Amerykę Północną[4][2]. W Polsce jest owadem spotykanym rzadko i sporadycznie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cryptarcha strigata (Fabricius, 1787). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2021-08-08].
  2. a b c d e f g h Marian Nunberg: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 65 Łyszczynkowate — Nitidulidae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1976, s. 83.
  3. a b c d e Cryptarcha strigata. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2021-08-08].
  4. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.