Przejdź do zawartości

Cukrowiec dziki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cukrowiec dziki
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

cukrowiec

Gatunek

cukrowiec dziki

Nazwa systematyczna
Saccharum spontaneum L.
Mant. Pl. 2: 183 (1771)[3]
Synonimy
  • Imperata spontanea (L.) P.Beauv.
  • Saccharifera spontanea (L.) Stokes
  • Saccharum spontaneum subsp. indicum Hack.[3]

Cukrowiec dziki[4] (Saccharum spontaneum) – gatunek bylin z rodziny wiechlinowatych (traw). Występuje naturalnie w Środkowej i Północnej Afryce, na południu Europy (Sycylia), w południowej, środkowej i wschodniej Azji oraz w północnej Australii i na Nowej Gwinei. Jako gatunek introdukowany obecny jest także w pozostałej części Włoch oraz w Grecji, w Ameryce Środkowej, na Florydzie, na Madagaskarze i wyspach Oceanii[3].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest jednym z rodzicielskich dla odmian trzciny cukrowej[5]. Silnie rosnące mieszańce S. officinarum i S. spontaneum sadzone są na wydmach w północnej Afryce w celu ich umacniania i tworzenia barier wiatrochronnych[6].

W hinduizmie święta roślina zwana Kaśi, rodzaj ziela o białych kwiatostanach, poświęcona bogu Śiwie. Kaśi to także starożytna nazwa miasta Waranasi być może związana z tą rośliną[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2025-04-22] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2025-04-22] (ang.).
  3. a b c Saccharum spontaneum L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2025-04-21].
  4. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 137. ISBN 83-214-1305-6.
  5. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 815, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. Rośliny kwiatowe. 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 493. ISBN 83-7079-779-2.
  7. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 431, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-369-7.