Curtiss CB
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Curtiss |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga |
2 (pilot, strzelec pokładowy) |
| Historia | |
| Data oblotu |
maj 1918 |
| Lata produkcji |
1918 |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
| Liczba egz. |
1 |
| Liczba wypadków |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik rzędowy Liberty-12 |
| Moc |
425 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,98 m |
| Długość |
8,25 m |
| Masa | |
| Własna |
1622 kg |
| Dane operacyjne | |
Curtiss CB – prototypowy myśliwiec amerykański zaprojektowany i zbudowany w zakładach Curtissa w 1918. Samolot został zaprojektowany dla lotnictwa Armii Amerykańskiej, która nie posiadała wówczas żadnego myśliwca rodzimej produkcji. W samolocie znanym także jako Liberty Battler zastosowano kilka nietypowych rozwiązań (między innymi układ skrzydeł i konstrukcja kadłuba), ale okazał się bardzo nieudany i jedyny prototyp rozbił się we wczesnej fazie testowania.
Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]
W momencie wejście Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej 6 kwietnia 1916 ówczesna Armia Amerykańska (Aviation Section, Signal Corps była częścią Armii, Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych jako osobny i niezależny rodzaj sił zbrojnych powstały dopiero po II wojnie światowej) nie miała na stanie żadnego samolotu myśliwskiego[1], w czasie wojny amerykańskie dywizjony wyposażone były w samoloty francuskie i brytyjskie[1][2]. 1 maja 1916 dowództwo Armii wystosowało zamówienie na „samolot dostosowany do walki i pościgu za wrogimi samolotami”[a][2]. Samolot miał być uzbrojony w dwa karabiny maszynowe, a napęd miał stanowić silnik o mocy 100-150 koni mechanicznych[2]. Ówczesna amerykańska doktryna bojowa w użyciu lotnictwa była pod bardzo silnym francuskim wpływem na co wskazywał fakt, że wymagane osiągi samolotu były podane w systemie metrycznym, a nie w używanych do tej pory w Stanach Zjednoczonych jednostkach imperialnych[2]. W odpowiedzi na zamówienie Armii powstało kilka projektów i prototypów wybudowanych w różnych firmach, ale do końca wojny nie udało się rozpocząć produkcji żadnego rodzimego amerykańskiego myśliwca[2], powstały wówczas między innymi takie samoloty jak Orenco B i Thomas-Morse MB-1.
Oprócz prób produkcji własnych samolotów w Stanach Zjednoczonych próbowano także rozpocząć produkcję licencyjnych myśliwców Bristol F.2 Fighter[3][4], pierwszym z nich był nieudany USA O-1[4][5][6][7], drugim nieco bardziej udany Dayton-Wright USXB-1A[4][5]. Prace nad obydwoma konstrukcjami odbywały się w zakładach Curtissa i postanowiono tam zaprojektować własny samolot, który otrzymał oznaczenie CB zazwyczaj tłumaczone jako Curtiss Battleplane[8], znany był także jako Liberty Battler[9]. Zamówiono cztery samoloty (numery seryjne 34632-34635), z czego skonstruowano jeden[9].
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Curtiss Battleplane (numer seryjny Armii 34632[9] był jednosilnikowym, dwuosobowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej[8][9]. Skorupowy kadłub samolotu wykonany był z drewna w technologii tzw. Curtiss ply (sklejki Curtissa) składającej się z dwóch warstw szerokich na dwa cale (5 cm) pasów fnorniru połączonych razem spoiwem laminowanym[8][9].
Napęd samolotu stanowił chłodzony wodą silnik rzędowy typu Liberty-12 o mocy 425 KM[9].
Samolot miał nietypowy układ skrzydeł, w celu zwiększenia pola ostrzału strzelca górne skrzydło zostało zniżone do poziomu górnego brzegu kadłuba[8][9]. Taki układ skrzydeł powodował znaczne zaburzenia w przepływie powietrza, które potęgowane były zainstalowaną na dolnej krawędzie górnego skrzydła chłodnicą silnika[8][9]. Obniżenie górnego skrzydła zapewniało znakomitą widoczność go góry, ale za to pozbawiało pilota widoczności w dół, aby pomóc mu przy lądowaniu w bocznej części kadłuba wstawiono niewielkie okna mające zapewnić pewną widoczność w dół[8][9].
Długość samolotu wynosiła 11,98 m, a rozpiętość skrzydeł 8,25 m[9]. Masa własna pustego samolotu wynosiła 1622 kg, prototyp samolotu nie był uzbrojony[9].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot został zbudowany w zakładach Curtissa w Buffalo na początku 1918[8]. Już pierwsze loty, które odbyły się w maju 1918[9], wykazały bardzo złe właściwości pilotażowe samolotu spowodowane przede wszystkim zbyt małym oddzieleniem pionowym skrzydeł samolotu[8][9]. Bliskie położenie skrzydeł Curtissa dawało obserwatorowi znakomite pole ostrzału do góry, ale pozbawiało pilota widoczności w dół, co było ważne szczególnie przy lądowaniu[8][9]. Samolot został rozbity w początkowej fazie prób i nie został odbudowany[8][9]. Zamówienie na pozostałe trzy samoloty zostało anulowane[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Adapted to combat and pursuit of hostile aircraft”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ray Wagner: First Fighters: Fokker EI, Nieuport 11, Curtiss S-3, & Pursuit. americancombatplanes.com. [dostęp 2012-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Ray Wagner: First Fighters: S-4C, E-1, Orenco C, Curtiss-Bristol Fighter, & MB-1. americancombatplanes.com. [dostęp 2012-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)]. (ang.).
- ↑ P. Bowers: Forgotten Fighters 2. s. 8.
- ↑ a b c Gordon Swanborough, Peter M. Bowers: United States Military Aircraft Since 1909. s. 301.
- ↑ a b P. Bowers: Forgotten Fighters 2. s. 9.
- ↑ Ray Wagner: First Fighters: MB-2, Nieuport 28, Spad 13, Sopwith Camel, & Lusac-ll. americancombatplanes.com. [dostęp 2012-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-19)]. (ang.).
- ↑ P. Bowers: Curtiss Aircraft. s. 78.
- ↑ a b c d e f g h i j P. Bowers: Curtiss Aircraft. s. 81.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p American Aviation 1918. wwiaviation.com. [dostęp 2012-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-28)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter Bowers: Curtiss Aircraft, 1907-1947. London: Putnam & Company Ltd., 1979. ISBN 0-370-10029-8.
- Peter M. Bowers: Forgotten Fighters/2 and Experimental Aircraft U.S. Army 1918-1941. Arco Publishing, 1971. ISBN 978-0668024037.
- Gordon Swanborough, Peter M. Bowers: United States Military Aircraft Since 1909. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1989. ISBN 978-0-87474-880-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Curtiss CB (historia, zdjęcie i rzuty samolotu). aviastar.org. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
- US WW I failed fighter program. letletlet-warplanes.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).