Kanialuk szary

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cykadojad szary)
Kanialuk szary
Ictinia plumbea[1]
(J. F. Gmelin, 1788)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Ictinia

Gatunek

kanialuk szary

Synonimy
  • Falco plumbeus Gmelin, 1788[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     przeloty

     występuje przez cały rok

Kanialuk szary[4], cykadojad szary[5] (Ictinia plumbea) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Amerykę. Monotypowy (nie wyróżnia się podgatunków)[2][6].

Kanialuk szary w locie
Wygląd
Długość ciała 36 cm. Prawie cały ciemnoszary, z rdzawą plamą u nasady lotek I rzędu i 2 lub 3 wąskimi białymi, mało widocznymi paskami u nasady ogona.
Zasięg, środowisko
Od północno-wschodniego Meksyku po północną Argentynę. Populacje z Meksyku, Ameryki Centralnej oraz z południowej części zasięgu są wędrowne[7]. Pospolity w tropikach i subtropikach w różnorodnych środowiskach, od lasów po otwarte lub zadrzewione tereny.
Zachowanie
Czatuje na suchych gałęziach, na szczytach drzew. Często spotykany w grupach, podczas wędrówek czasami w dużych stadach. Chwyta owady i inne drobne zwierzęta w powietrzu lub w koronach drzew.
Rozród
Gniazdo jest małą, ale solidną platformą w kształcie miseczki, zbudowaną z patyków i wyłożoną liśćmi; jest umieszczone w środkowej lub górnej części drzewa – w rozwidleniu pnia bądź gałęzi. To samo gniazdo może być wykorzystywane przez ptaki w kolejnych latach. W lęgu zwykle 1 jajo, czasem 2, głównie na krańcach zasięgu występowania. Jaja są białe lub niebieskawobiałe, zwykle bez wzorów, sporadycznie są na nich blade brązowawe plamki. Oboje rodzice uczestniczą w budowie gniazda, inkubacji i karmieniu piskląt. Okres inkubacji w dwóch gniazdach w Gwatemali wynosił 31 i 32 dni, a 4 pisklęta opuściły gniazdo po 38,5 dniach od wyklucia. W Argentynie w jednym zbadanym gnieździe okres inkubacji wyniósł 32 dni, a okres do opuszczenia gniazda – 36 dni[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kanialuka szarego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2008 roku liczebność światowej populacji szacowano na 0,5–5 milionów osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ictinia plumbea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Plumbeous Kite (Ictinia plumbea). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)]. (ang.).
  3. a b Ictinia plumbea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-15].
  5. P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, 1999. 
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
  7. a b Species account: Plumbeous Kite Ictinia plumbea. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund, 2020. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
  8. Species factsheet: Ictinia plumbea. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]