Cykl wodoru
Cykl wodoru – naturalny obieg wodoru, jeden z obiegów materii w przyrodzie. Cykl wodorowy składa się z wymiany wodoru pomiędzy biotycznymi (żywymi) i abiotycznymi (nieożywionymi) elementami ekosystemu zawierającymi związki wodoru.
Wodór (H) jest najobfitszym pierwiastkiem we wszechświecie [1]. Na Ziemi, powszechnie występujące związki nieorganiczne zawierające wodór obejmują m.in. wodę (H2O), wodór gazowy (H2), metan (CH4), siarkowodór (H2S) i amoniak (NH3). Wiele związków organicznych zawiera również atomy wodoru (H), do takich związków należą np. węglowodory. Biorąc pod uwagę wszechobecność atomów wodoru w nieorganicznych i organicznych związkach chemicznych, cykl wodorowy koncentruje się na wodorze molekularnym H2.
Wodór gazowy może być produkowany lub uwalniany w sposób naturalny w wyniku oddziaływań wody ze skałami lub jako produkt uboczny metabolizmu mikrobiologicznego. Wolny H2 może być następnie zużywany przez inne mikroorganizmy, utleniany w atmosferze lub tracony w przestrzeni kosmicznej. Wodór jest również uważany za ważny reaktor w chemii prebiotycznej i wczesnej ewolucji życia na Ziemi oraz potencjalnie w innych miejscach naszego układu słonecznego [1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b David N. Schramm:, The Big Bang and Other Explosions in Nuclear and Particle Astrophysics. World Scientific Publishing Co. Pte. Ltd., 1996., ISBN 981-02-2024-3 (ang.).