Cynamonowiec wonny
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
cynamonowiec wonny | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Cinnamomum cassia (L.) J.Presl Prir. Rostlin 2: 44 1825[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Cynamonowiec wonny, cynamonowiec chiński, cynamon chiński, kasja (Cinnamomum cassia (L.) J.Presl) – gatunek drzewa z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Ojczyzną są południowe Chiny. Uprawiany jest w Azji południowo-wschodniej i południowej[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Krzew lub niskie drzewo do 10 m wysokości z kanciastymi gałązkami.
- Kora
- Popielata, lekko odstająca i szorstka, ma postać półkolistych kawałków lub pasków długości 20–25 cm, szerokości 5–25 mm.
- Liście
- Skórzaste, jajowate lub podłużnie jajowate, krótko zaostrzone, całobrzegie i nieco dłuższe i węższe niż w przypadku cynamonowca cejlońskiego.
- Kwiaty
- Wonne, na długich szypułkach, zebrane w wiechę. Mają żółtawozielony kolor, 6 działek okwiatu, Pręciki w czterech okółkach, słupek jajowaty, z szyjką.
- Owoc
- Sinozielony pestkowiec[5].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Z liści i młodych gałązek wytwarza się olejek eteryczny zwany kasją lub olejkiem kasjowym[6].
- Kora używana jest jako cynamon. Jest on przyprawą, jednakże mniej cenną niż cynamon cejloński[5]. Laski cynamonu są zawsze skręcone w pojedyncze rurki.
- Z kory korzeni wytwarza się kamforę[6].
- Z nasion wytwarza się olej wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym[6].
- Jest rośliną leczniczą, wykazuje silne działanie dezynfekujące[6].
Udział w kulturze[edytuj | edytuj kod]
Wszyscy badacze roślin biblijnych są zgodni, że w Biblii są odniesienia do cynamonowca. W grę wchodzą dwa gatunki cynamonowca: cynamonowiec cejloński i cynamonowiec wonny. Co prawda Biblia ani razu nie wymienia gatunków cynamonowca, wiele razy jednak cytuje produkty z nich wytwarzane: cynamon i kasję. Obydwa były w czasach biblijnych sprowadzane do Ziemi Świętej. W Księdze Ezechiela (27,19) czytamy: „Dan i Jawan począwszy od Uzzal drogą wymiany za twe towary dostarczały ci wyroby żelazne, cynamon i trzcinę.” Trwało to również później. W Apokalipsie św. Jana (18,11.13) jest tekst:: „A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: ... cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej maki, pszenicy”. Cynamonu i kasji używano do wytarzania oleju świętego oraz jako pachnidła[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-21] (ang.).
- ↑ a b The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-11-20].
- ↑ a b Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- ↑ a b c d e Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.