Cyprian Głowiński
 kapitan sanitarny
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Cyprian Głowiński (ur. 29 września 1892 w Świniuchach, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – polski bibliotekarz i bibliograf, kapitan sanitarny[1] Wojska Polskiego. Ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 29 września 1892 w Świniuchach na Wołyniu w rodzinie Jana Głowińskiego. Odbył studia lekarskie w Kijowie i Lwowie. W dwudziestoleciu międzywojennym pełnił zawodową służbę w Wojsku Polskim. W 1922 zweryfikowany został w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919, w korpusie oficerów administracji, a następnie korpusie oficerów służby zdrowia - grupie oficerów sanitarnych. Między innymi, w latach 1932–1939 pełnił służbę na stanowisku bibliotekarza Biblioteki Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Był kierownikiem administracyjnym dwutygodnika „Lekarz Wojskowy”, którego redakcja mieściła się w Warszawie przy ulicy Górnośląskiej 45.
Opracował Skorowidz alfabetyczny (autorski i przedmiotowy) czasopisma „Neurologia Polska” (dla tomów I–XV z lat 1910–1932), wydany jako dodatek do tomu XV tego pisma w 1934. Przez kilka lat przygotowywał roczne bibliografie Nowotwory. Piśmiennictwo polskie (za lata 1933–1937) ogłaszane w Biuletynie Polskiego Komitetu do Zwalczania Raka „Nowotwory”. W „Lekarzu Wojskowym” opublikował m.in. wspomnienie pośmiertne o lekarzu naczelnym garnizonu miasta stołecznego Warszawy, pułkowniku Marcjanie Zienkiewiczu, które ukazało się także jako odrębny druk (nadbitka) w 1937. W 1939 został internowany przez wojska radzieckie, wiosną 1940 zginął w Katyniu.
Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Był żonaty z Marią z Rogowskich, dzieci nie mieli.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[3]
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cyprian Głowacki nie był lekarzem wojskowym. W Roczniku Lekarskim Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, opracowanym przez jego przełożonego - Stanisława Konopka, figuruje wyłącznie jako kierownik administracyjny dwutygodnika „Lekarz Wojskowy”, a nie jako lekarz.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu administracji wojska”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ksawery Świerkowski, Cyprian Głowiński, [w:] Słownik pracowników książki polskiej. Zeszyt próbny (redaktor naczelny Ksawery Świerkowski), nakładem Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego, Łódź 1958, s. 37 (tu data śmierci: 1941, ze względów cenzuralnych)
- lista ofiar zbrodni katyńskiej awansowanych w listopadzie 2007 (plik PDF, dostęp: 27 marca 2009), s. 34
- Cyprian Głowiński, Śp. Płk. dr. med. Marcjan Zienkiewicz (Wspomnienie pośmiertne), Warszawa 1937 (plik PDF, dostęp: 27 marca 2009), ze zbiorów Towarzystwa Naukowego Płockiego
- Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 721, 752.
- Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 381, 826.
- Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936, s. 1689.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Cypriana Głowińskiego w bibliotece Polona