Cyrtomium sierpowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cyrtomium sierpowate
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

nerecznicowate

Rodzaj

cyrtomium

Gatunek

cyrtomium sierpowate

Nazwa systematyczna
Cyrtomium falcatum (L.f.) C.Presl
Tent. Pterid.: 86 (1836)[3]
Synonimy
  • Aspidium falcatum (L.f.) Sw.
  • Cyrtomium acutidens Christ
  • Cyrtomium butterfieldii Anon.
  • Cyrtomium yiangshanense Ching & Y.Z.Lan
  • Dryopteris falcata (L.f.) Kuntze
  • Phanerophlebia falcata (L.f.) Copel.
  • Polypodium falcatum L.f.
  • Polypodium japonicum Hoult.
  • Polystichum falcatum (L.f.) Diels[3]

Cyrtomium sierpowate[4], paprotnik sierpowaty[5] (Cyrtomium falcatum (L.f.) C.Presl) – gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae). Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, introdukowany w Europie i Ameryce Północnej[6][7]. Żyje na rozległym terytorium od Indii do Chin na wysokościach nie przekraczających 1000 m n.p.m., na granicy strefy podzwrotnikowej i zwrotnikowej. Spotyka się go również na klifach i w szczelinach skalnych na zboczach gór sąsiadujących z morzem. Roślina zimozielona, wieloletnia, żyje 3–10 lat. Uprawiana jest jako roślina doniczkowa[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina o wysokości do 60 cm.
Liście
Stosunkowo sztywne, o długości do 50 cm, składają się z 6–10 par błyszczących, jasnozielonych lancetowatych lub jajowato-lancetowatych listków o długości 3–4 cm[5].
Zarodnie
Brunatne lub czarne kupki zarodni są okrągłe i regularnie ułożone na spodzie każdego listka[5].
Część podziemna
Duże, jasnobrązowe kłącze[5].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Podłoże powinno być lekkie i składać się z torfu, kompostu, piasku i liści bukowych. Bryła korzeniowa nie powinna nigdy całkowicie wyschnąć, dlatego najlepiej jest wstawić doniczkę do większego pojemnika wypełnionego stale bardzo wilgotnym torfem. Paproci tej nie trzeba przesadzać corocznie, wystarczy zastąpić ok. ⅓ podłoża nową mieszanką. Wymaga dużej wilgotności powietrza i należy pamiętać po możliwie częstym stosowaniu zraszania. Nawozy organiczne należy dostarczać tylko w okresie wegetacji[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b Cyrtomium falcatum (L.f.) C.Presl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-01-05].
  4. Elżbieta Zenkteler: Paprocie. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994, s. 137. ISBN 83-09-01604-2.
  5. a b c d e f Jiří Haager: Mieszkanie w kwiatach, moje hobby. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza BGW, 1992. ISBN 83-7066-343-5.
  6. USDA PLANTS. Profile for Cyrtomium falcatum. [dostęp 2010-05-04]. (ang.).
  7. C. Stace, R. van der Meijden (ed.) & I. de Kort (ed.): Flora of NW Europe. Species: Cyrtomium falcatum.. [dostęp 2010-05-04]. (ang.).