Cyrulik Warszawski (pismo)
 „Cyrulik Warszawski”, winieta (1926) | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer |
5 czerwca 1926[1] |
| Ostatni numer |
15 września 1934[1] |
„Cyrulik Warszawski” – satyryczny tygodnik literacki wydawany w latach 1926–1934 w Warszawie, związany z obozem piłsudczykowskim i grupą literacką Skamander[1].
Został założony przez poetów wywodzących się z grupy Skamandra. Kolejnymi redaktorami (i często wydawcami) byli: Leon Osiński, Ludwik Fiszer, Leszek Serafinowicz (Jan Lechoń), M. Łubowski, J. Zimosz oraz Jerzy Paczkowski. Motto, jakie przyświecało Cyrulikowi, zaczerpnięte było z Pierre'a Beaumarchais'go i brzmiało Śmiejmy się! Kto wie, czy świat potrwa jeszcze trzy tygodnie.
Cyrulik Warszawski miał nakład w wysokości 25 tys. egzemplarzy. Został założony przy poparciu finansowym i organizacyjnym ówczesnego obozu rządzącego. Po przejęciu czasopisma przez warszawski koncern Dom Prasy S.A., Cyrulik przestał być drukowany w 1934 roku[2].
Współpracownicy Cyrulika Warszawskiego to m.in.:
- Konstanty Ildefons Gałczyński
- Kazimierz Wierzyński
- Antoni Słonimski
- Wiktor Popławski
- Julian Wołoszynowski
- Janusz Minkiewicz
- Światopełk Karpiński
- Jarosław Iwaszkiewicz
- Zofia Terné
- graficy
Duży rozgłos przyniosły Cyrulikowi Warszawskiemu szopki polityczne wystawiane w latach 1927–1930.
Według raportu współpracownika SB z lat siedemdziesiątych, Antoni Słonimski w prywatnej rozmowie
Stwierdził, że w Encyklopedii Warszawy pod hasłem "Cyrulik Warszawski" jako reprezentantów humoru wymieniono Iwaszkiewicza i Wierzyńskiego. Czytelnik, który nie znajdzie ich nazwisk w rocznikach pisma, niech nie myśli, że go oszukano, bo wyjaśnienie jest proste-pisywali pod pseudonimami Jan Lechoń i Antoni Słonimski[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Encyklopedia Warszawy. Bartłomiej Kaczorowski (red. prowadzący). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 117–118. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ J. Łojek, J. Myśliński, W. Władyka, Dzieje prasy polskiej, Warszawa 1988, s. 118.
- ↑ Joanna Siedlecka, Kryptonim "Liryka" Słonimski, Dygat, Konwicki, 2008
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Cyrulik Warszawski: numery z lat 1926-1934 – Śląska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 12 marca 2013]