Człowiek szanseladzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czaszka

Człowiek szanseladzki – typ neoantropa wydzielony na podstawie znalezisk w 1888 w jaskini Raymonden, w Chancelade w departamencie Dordogne.

Odkryty wraz ze znaleziskami tzw. przemysłu magdaleńskiego.

Od człowieka z Cro-Magnon różnił się wysokością czaszki w strefie środkowej i niższym wzrostem (1,55 m). Czaszka o określonej proporcji oczodołów, z silną żuchwą, wydatnymi kościami policzkowymi, bardzo zbliżona do typów jakie występują u Eskimosów.

Odnajdywano też przejściowe formy pomiędzy typem szanseladzkim a Cro-Magnon.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michel Brézillon, Encyklopedia kultur pradziejowych, WAiF, Warszawa, 1981, ISBN 83-221-0143-0