Czajki (gmina w województwie lubelskim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czajki
gmina wiejska
1877-1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: lubelskie (II RP)
1945–54: lubelskie

Powiat

krasnostawski

Data powstania

1877

Data likwidacji

29 września 1954

Siedziba

Czajki
Kraśniczyn

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

20

brak współrzędnych

Czajki (1867-1877 oraz od 1973 Kraśniczyn) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach od XIX wieku do 1954[2] na Lubelszczyźnie. Siedzibą władz gminy były początkowo Czajki, a następnie Kraśniczyn[3][4].

Gmina Czajki powstała w 1877 roku w Królestwie Polskim, w powiecie krasnostawskim w guberni lubelskiej z obszaru dotychczasowej gminy Kraśniczyn[5][6][7][8][9]. Była jedną z 14 (12) gmin wiejskich powiatu[10] (w latach 1912–1915 jako część guberni chełmskiej). W 1880 roku liczyła 4008 mieszkańców. Gmina składała się z miejscowości: Aleksadrowski Kraśniczyn, Augustówka, Anielpol, Bończa, Brzeziny, Boniecka Wola, Czajki, Chełmiec, Drewniki, Franciszków, Kraśniczyn, Kraśniczyńska Wola, Łukaszówka, Olszanka, Stara Wieś, Surhów, Surhowski Majdan, Wojciechów, Zalesie, Zalesie Majdan i Żułów[11].

W 1919 roku gmina weszła w skład woj. lubelskiego. W 1921 roku składała się z 31 miejscowości i liczyła 7112 mieszkańców. Podczas okupacji gmina należała do dystryktu lubelskiego (w Generalnym Gubernatorstwie). Po wojnie powołano do życia Radę Narodową w Czajkach. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina Czajki składała się z 20 gromad[12][13].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[14]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy o nazwie Czajki nie przywrócono, utworzono natomiast jej odpowiednik, gminę Kraśniczyn[15][16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. lubelskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Do 28 września 1954 roku.
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933.
  4. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  5. Skorowidz Królestwa Polskiego, czyli Spis alfabetyczny miast, wsi, folwarków, kolonii i wszystkich nomenklatur w guberniach Królestwa Polskiego, z wykazaniem: gubernii, powiatu, gminy, parafii, sądu pokoju lub gminnego, oraz najbliższej stacyi pocztowej, wraz z oddzielnym spisem gmin podług najświeższej ich liczby i nazwy ułożony, wykazujący: odległość każdej danej gminy od miasta powiatowego i sądu swojego gminnego; czy i jakie znajdują się w gminie zakłady fabryczne lub przemysłowe, szkoły itp. oraz ludność każdej gminy, obejmujący także podział sądownictwa krajowego świeżo urządzonego. T. 2.
  6. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, s. 279).
  7. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, s. 359).
  8. Powiat krasnostawski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 644.
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom IV – Województwo Lubelskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924.
  10. Publikacja podaje liczbę 14 a wylicza 12.
  11. Serwis internetowy gminy Kraśniczyn.
  12. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  13. Dz. Urz. WRN w Lublinie, Nr 3, poz. 7, 1953.
  14. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191.
  15. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.
  16. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie nr 12, poz 239, 1972.