Czapla białoskrzydła
| Ardeola bacchus[1] | |||
| (Bonaparte, 1855) | |||
 Czapla białoskrzydła w szacie godowej (letniej) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
czapla białoskrzydła | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 okres lęgowy występuje przez cały rok zimowiska | |||
Czapla białoskrzydła[4] (Ardeola bacchus) – gatunek migrującego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Występuje w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Nie jest zagrożony.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten po raz pierwszy naukowo opisał w 1855 roku Karol Lucjan Bonaparte, nadając mu nazwę Buphus bacchus. Jako miejsce typowe autor wskazał Półwysep Malajski[5][6]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Ardeola (rodzaj Buphus nie jest już uznawany)[4][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała ok. 42–52 cm; masa ciała 280–332 g; rozpiętość skrzydeł 75–90 cm[2]. Charakterystyczne białe skrzydła, żółty dziób z czarną końcówką, zielone oczy i nogi. W szacie godowej upierzenie biało-czerwono-niebieskie, a w szacie spoczynkowej szaro-brązowe.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje na płytkich i słonych mokradłach i zbiornikach wodnych subtropikalnej wschodniej Azji, głównie w Chinach i Japonii. Jego areał osobniczy koncentruje się na nizinach, ograniczają go subarktyczne regiony na północy oraz góry na zachodzie i południu. Normalny lęg to 3–6 niebiesko-zielonych jaj. Część populacji zamieszkująca południowe rejony zasięgu letniego jest osiadła bądź przemieszcza się na niewielkie odległości; pozostała część zimuje na Andamanach, Półwyspie Malajskim, w Indochinach, na Borneo i Sumatrze oraz dalej na północny wschód aż po archipelag Riukiu[2].
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Żywi się różnego typu rybami, skorupiakami i owadami.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czaplę białoskrzydłą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie jest dokładnie znana; w 2006 roku organizacja Wetlands International zgrubnie szacowała, że mieści się ona w przedziale 25 000 – 1 000 000 osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ardeola bacchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Martínez-Vilalta, A., Motis, A. & Kirwan, G.M.: Chinese Pond-heron (Ardeola bacchus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
- ↑ a b Ardeola bacchus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 – czaplowate - Herons (wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-28].
- ↑ K.L. Bonaparte, Conspectus generum avium, t. 2, [1857], s. 127 (łac.).
- ↑ D. Lepage: Chinese Pond-Heron Ardeola bacchus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-10-28]. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-20]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).