Czara Nestora
Czara Nestora – wykonane w stylu geometrycznym starożytne greckie naczynie ceramiczne do wina typu kotyle, zawierające jedną z najstarszych znanych inskrypcji zapisanych greckim alfabetem[1].
Zabytek został znaleziony w 1954 roku na nekropolii w dawnej greckiej kolonii na wyspie Pithekussaj (dzis. Ischia) u zachodnich wybrzeży Półwyspu Apenińskiego[2]. Pochówek, przy którym znajdowało się naczynie, datowany jest na ok. 725-710 rok p.n.e. i zawierał szczątki kilkunastoletniego chłopca[3]. Na pucharze zapisany został, chalkidycką odmianą alfabetu greckiego, czytany od prawej do lewej tekst poetycki. Druga i trzecia linijka pisane są heksametrem[3]. Napis głosi:
- Νέστορος [εἰμὶ] εὔποτ[ον] ποτήριο[ν]·
- ὃς δ’ ἂν τοῦδε π[ίησι] ποτηρί[ου] αὐτίκα κῆνον
- ἵμερ[ος αἱρ]ήσει καλλιστ[εφάν]ου Ἀφροδίτης
co znaczy:
- Jestem czarą Nestora, z której wygodnie się pije; | kto zaś napije się z tej czary, tego natychmiast ogarnie | pragnienie pięknie wieńczonej Afrodyty[3].
Inskrypcja interpretowana jest zazwyczaj jako aluzja do ustępu z XI księgi Iliady (XI 636-638), mówiącego o pucharze należącym do Nestora[4]. Wiersz ma charakter żartobliwy, nawiązujący do poezji heroicznej początek kontrastuje z lekką końcówką o wyraźnie erotycznym podtekście. Całość mogła według niektórych badaczy powstać jako efekt zabawy sympozjalnej, gdy biesiadnicy jeden po drugim układali kolejne wersety epigramatu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka: Historia starożytnych Greków. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 115. ISBN 83-01-06654-7.
- ↑ Monica S. Cyrino: Aphrodite. London: Routledge, 2010, s. 25. ISBN 0-415-77522-1.
- ↑ a b c d Marek Węcowski: Sympozjon czyli wspólne picie. Początki greckiej biesiady arystokratycznej (IX-VII p.n.e.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2014, s. 119-127. ISBN 978-83-6400-323-3.
- ↑ Oswyn Murray: Narodziny Grecji. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 130. ISBN 83-7337-856-1.