Przejdź do zawartości

Czarcie koło (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czarcie koło
Чёртово колесо,
Czortowo koleso
Ilustracja
plakat filmowy
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1926

Data premiery

16 marca 1926 (świat)

Kraj produkcji

ZSRR

Język

niemy

Czas trwania

40 minut

Reżyseria

Grigorij Kozincew,
Leonid Trauberg

Scenariusz

Adrian Piotrowski,
Wieniamin Kawierin (historia)

Główne role

Piotr Sobolewski,
Ludmiła Siemionowa,
Siergiej Gierasimow

Zdjęcia

Andriej Moskwin

Scenografia

Jewgienij Jeniej

Wytwórnia

Leningradkino

Czarcie koło (ros. Чёртово колесо, Czortowo koleso) – radziecki czarno-biały film niemy z 1926 roku w reżyserii Grigorija Kozincewa i Leonida Trauberga oparty na podstawie powieści Wieniamina Kawierina Koniec meliny (ros. Конец хазы)[1]. Rewolucyjna burleska zrealizowana przez ugrupowanie FEKS[2]. Tematem filmu jest romantyka świata przestępczego. Feksy fetyszyzowali ten świat szukając w nim egzotyki i osobliwości[3].

Początkowo tytuł filmu miał brzmieć Marynarz z Aurory. Film przedstawia przygody marynarza Wani Szorina, który w czasie przepustki poznaje dziewczynę z marginesu przestępczego i razem z nią trafia do bandyckiego półświatka. Zdjęcia do filmu kręcono podobno w autentycznych leningradzkich spelunkach. Autorem zdjęć był Andriej Moskwin[4].

Realizatorom filmu udało się wydobyć mnóstwo szczegółów z życia codziennego oraz pokazać w interesujący sposób współczesny Leningrad[5].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Opowieść o marynarzu z Aurory, który po dezercji ze statku przebywa w podziemnym, kryminalnym świecie Leningradu[2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чертово колесо, kino-teatr.ru
  2. a b Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Wojewódzki Zarząd Kin, Kraków 1972, s. 76.
  3. Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 62-63
  4. Historia kina. Tom 1. Kino nieme, pod red. Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska i Rafał Syska, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”. Kraków 2010, s. 517-518.
  5. Studia estetyczne, Tomy 5-6, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 225.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]