Czarcie miotły czereśni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czarcie miotły czereśni (ang. witches brooms of cherry[1]) – grzybowa choroba czereśni i wiśni wywoływana przez grzyba Taphrina cerasi[2].

Objawy i szkodliwość[edytuj | edytuj kod]

Choroba w Polsce występująca rzadko i nie wyrządzająca większych szkód. Jej objawami są gęste czarcie miotły w koronach drzew. Jest to skupisko długich i zgrubiałych pędów wyrastających z porażonych pąków śpiących. Pędy ten na dokładkę gęsto rozgałęziają się, wskutek czego tworzą się z nich czarcie miotły. Na zmienionych przez chorobę pędach liście rozwijają się wcześniej, niż na zdrowych, a ich blaszki liściowe są drobne, początkowo zielone, potem czerwonawe, pofałdowane i zwijają się wzdłuż głównego nerwu w dół. Na ich dolnej stronie pojawia się białoszary nalot, złożony z palisadowo ułożonych worków grzyba. Porażone liście przedwcześnie zamierają i opadają. Pąki kwiatowe nie zawiązują się, nie powstają więc owoce[1].

Czarcie miotły czereśni najłatwiej dostrzec podczas kwitnienia oraz po jesiennym opadnięciu liści. Skutkiem choroby jest nienormalny rozwój części korony drzewa oraz mniejszy plon[1].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Nie ma specjalnego programu zwalczania tej choroby. Zapobieganie jej mieści się w programach ochrony czereśni i wiśni przed innymi, częściej spotykanymi chorobami. Jeżeli jednak nie zwalcza się chemicznie innych chorób, a w poprzednim sezonie liczne były przypadki parcha czereśni, wówczas należy po kwitnieniu drzew wykonać 2–3 opryskiwania fungicydami miedziowymi, ditiokarbaminianowymi, ftalimidowymi lub benzymidazolowymi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Marek Grabowski, Choroby drzew owocowych, Kraków: Wyd. Plantpress, 1999, ISBN 83-85982-28-0.
  2. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.