Czarnów (województwo lubuskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Artykuł

52°31′54.1″N 14°45′17.2″E

- błąd

4 m

WD

52°31'49.15"N, 14°45'24.73"E

- błąd

1 m

Odległość

220 m

Czarnów
wieś
Ilustracja
Fragment wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

słubicki

Gmina

Górzyca

Sołectwo

Czarnów

Liczba ludności (2022)

652[1]

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

69-113[2]

Tablice rejestracyjne

FSL

SIMC

0181674

Położenie na mapie gminy Górzyca
Mapa konturowa gminy Górzyca, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Czarnów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Czarnów”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Czarnów”
Położenie na mapie powiatu słubickiego
Mapa konturowa powiatu słubickiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Czarnów”
Ziemia52°31′54,1″N 14°45′17,2″E/52,531694 14,754778

Czarnów (niem. Tschernow, 1937–1945 Schernow[3]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Górzyca.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Duża wieś położona na skraju pradoliny Warty, ok. 8 km na północny wschód od Górzycy i 1 km na południe od drogi 22 Kostrzyn nad OdrąSkwierzyna. Przy tej drodze znajduje się kolejowy przystanek osobowy "Czarnów" na rozbieranej linii Chyrzyno-Gorzów Wielkopolski Zieleniec[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana w 1354 r. jako dobro rycerskie, od 1401 r. w posiadaniu biskupstwa lubuskiego. Kościół powstał tu już w średniowieczu, przebudowany w XVI w. spłonął w 1824 r. Świątynię odbudowano w latach 1826-1827 zachowując ocalałą, dolną część wieży z XV w. W 1927 r. kościół otrzymał cebulasty hełm.

We wsi działała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „Nowe Życie”[potrzebny przypis].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

inne zabytki:

  • Fort Czarnów - wybudowany w latach 1887-1890 o powierzchni 10,34 ha. Jeden z czterech fortów Twierdzy Kostrzyn. Pozostałe forty to: Gorgoszcz - Gorgast, Żabice i Sarbinowo, przy ul. Sportowej w Kostrzynie[6]. Założenia, miały chronić twierdzę główną, jednak rozwój techniki militarnej nastąpił tak szybko, że straciły one swój strategiczny cel zanim ostatecznie oddano je do użytku. Do I wojny światowej, oświetlane były lampami naftowymi a komunikację ze światem przewidywano za pomocą gołębi pocztowych. Forty zbudowano z cegły, posiadały także wały ziemne dla artylerii i dolne dla piechoty.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

Mieszka tu wiele rodzin, które po II wojnie światowej zostały przesiedlone z terenów Kresów Wschodnich, głównie z byłego województwa tarnopolskiego.

Sport[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości działa piłkarski Klub Sportowy „Walka” Czarnów, założony 2 sierpnia 2010 roku i występujący w B-klasie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 175 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  4. Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Górzyca. [dostęp 2015-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)].
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 54. [dostęp 2013-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
  6. na mapie: http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=9371

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Lewczuk, B. Skaziński (red.), Zabytki północnej części województwa lubuskiego, Zielona Góra – Gorzów Wielkopolski, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze, 2004, ISBN 83-921289-0-7.
  • B. Kucharski, Informator Turystyczno-Krajoznawczy Województwa Gorzowskiego, Gorzów Wielkopolski, Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim, 1998, ISBN 83-908511-1-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]